از بالا سمت چپ: آیلار باختری ، مریم فلاحی ، ماهرخ قنبری ، ماری محمدی ، شامیرام عیسوی ، مرجان فلاحی ، ملیحه نظری ، سونیا صادق ، معصومه قاسمی ، فاطمه طالبی
زندان، محرومیت از تحصیل و کار، ترک اجباری وطن، تفتیش عقاید و حتی محرومیت از حق مادر بودن، بخشی از آزار و جفایی است که زنان مسیحی در ایران، به دلیل باور و فعالیت مسالمت آمیز عقیدتی، در یک سال گذشته با آن روبرو بودهاند. بسیاری از این زنان، به ویژه نوکیشان مسیحی، علیرغم بیش از چهار دهه سرکوب حکومتی، نه تنها باور خود را انکار نکردهاند بلکه با خلاقیت و تلاش، در پایداری جامعه مسیحیان نقش بسزایی داشتهاند، از راه اندازی کمپین برای احیای حقوق مسیحیان تا برگزاری جلسات کلیسای خانگی.
هشتم مارس، روز جهانی زن فرصتی است تا نگاهی بیندازیم به پایداری و رنج گروهی از زنان مسیحی ایرانی، به ویژه نوکیشان، که به دلیل جنسیت و باور، در حکومت جمهوری اسلامی،که در سال گذشته، با تبعیض و محرومیتی مضاعف روبرو شدند.
طبق گزارشهای رسیده به سازمان ماده ۱۸ از ۱۱۵ مسیحی که توسط نیروهای امنیتی دستگیر شدند، ۴۸ درصدشان، زنان مسیحی هستند.
متهمانی از پیش محکوم شده
«شما مستحق مرگ هستین»؛ این بخشی از تهدید قاضی مقیسه خطاب به چهار نوکیش مسیحی از جمله سیمین سهیلی نیا و فاطمه شریفی است، که مانند بسیاری موارد به دفاعیه متهمان گوش نداد و به گزارش وزارت اطلاعات بسنده کرد.
این چهار شهروند مسیحی ساکن تهران، در آذرماه ۹۹ به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی از طریق تشکیل کلیسای خانگی» به ۳۵ سال زندان محکوم شدند. دو زن ایماندار هرکدام به تحمل ده سال حبس محکوم شدند.
«ایمانت را انکار کنی، آزادی»؛ این سخن قاضی خطاب به فاطمه (آیلار) باختری بود، نوکیش مسیحی که به دلیل فعالیت مسالمت آمیز عقیدتی و شرکت در کلیسای خانگی و به اتهام تبلیغ علیه نظام در شهریور ۹۸ دادگاهی شده بود.
آیلار باختری بر ایمان خود پایدار ماند و به تحمل ۱ سال حبس تعزیری و دو سال محرومیت از فعالیتهای اجتماعی محکوم و روانه اوین شد. این شهروند مسیحی، فروردین گذشته در میان صد هزار زندانی بود که به دلیل جلوگیری از شیوع کرونا از زندان آزاد شد.
«به جرم ایمان به مسیح بازداشت شدم»؛ این پیام کوتاه ویدیوی ماهرخ قنبری بود که پیش از راهی زندان شدن در مهر ماه ۹۸ ضبط و پخش کرد. خانم قنبری به اتهام تبلیغ علیه نظام به یک سال زندان محکوم شد که در فروردین ماه از جمله هزاران زندانی بود که برای مقابله با شیوع کرونا از زندان آزاد شد. دادگاه این شهروند مسیحی را مجبور کرده بود، تعالیم اسلامی از یک روحانی دریافت کند تا به اسلام بازگردد. تفتیش عقاید در قانون اساسی جمهوری اسلامی ممنوع است.
بازداشت مادر و دختر
سمیه صادق (سونیا) از ایماندرانی بود که در یورش هماهنگ نیروهای امنیتی به منازل مسیحیان و کلیساهای خانگی در تهران و چند شهر بازداشت شد. مادرش معصومه قاسمی برای پیگیری از وضعیت دخترش به اوین میرود که آنجا این مادر دلنگران را نیز بازداشت میکنند.
خانم قاسمی همزمان با دخترش سونیا، روز پنجشنبه ۱۹ تیر۱۳۹۹ (نهم جولای ۲۰۲۰) پس از چند روز بازداشت در بازداشتگاه زندان اوین تهران، از سوی شعبه ۳ دادسرای انقلاب اسلامی شهید مقدسی، با سپردن وثیقه ملکی (به مبلغ ۳۰۰ میلیون تومان) به طور موقت تا زمان تشکیل دادگاه آزاد شد.
وثیقهها رکورد میزنند
ملیحه نظری یکی از دهها شهروند مسیحی است که در پی یورش هماهنگ نیروهای امنیتی، در روزهای دهم و ۱۱ تیرماه، به منازل مسیحیان در چند شهر از جمله تهران، کرج و ملایر بازداشت، بازجویی یا زندانی شدهاند.
از این افراد، فقط خانم نظری و ژوزف شهبازیان، رهبر یک کلیسای خانگی، به مدت طولانیتری در بازداشت باقی ماندند. ژوزف شهبازیان، روز شنبه، اول شهریور ماه، نزدیک به دو ماه پس از دستگیری، با قرار وثیقه دو میلیارد تومانی آزاد شد.
در ابتدا برای ملیحه نظری وثیقه سه میلیاردی تعیین شد ولی سپس این مبلغ به یک میلیارد تومان کاهش داده شد و این شهروند مسیحی اواسط شهریور ماه به طور موقت آزاد شد.
در اردیبهشت ماه، چهار نوکیش مسیحی از جمله سعیده (کاترین) سجادپور و مهری بهجتی در لاکان بازداشت و به دلیل عدم توانایی پرداخت وثیقه نیم میلیارد توانی راهی زندان شدند. این شهروندان مسیحی پس از کاهش مبلغ وثیقه بطور موقت ازاد شدند. دادگاه مرداد ماه این دو نوکیش مسیحی، مسلم رحیمی، رامین حسن پور و سعیده (کاترین) سجادپور، را به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و ترویج مسیحیت صهیونیستی از طریق شرکت در کلیساهای خانگی مجموع به ۱۳ سال حبس تعزیری محکوم کرد.
مهاجرت اجباری
سرکوب حکومت فقط به نوکیشان مسیحی محدود نشده و ارمنیها و آشوریهایی نیز که از طریقی با نوکیشان مسیحی در تماس هستند و یا از باور ایمانی خود با مسلمانان سخن میگویند، مورد اذیت و آزار قرار گرفتهاند.
شامیرام عیسوی، و همسرش کشیش ویکتور بت تمرز، از مسیحیانی هستند که در مقام حرف در قانون اساسی ایران به رسمیت شناخته شدهاند ولی در عمل برای جمهوری اسلامی، مانند نوکیشان، مسیحی «بد» قلمداد شده و باید زندانی و مجازات شوند.
در روز ۱۶ دیماه ۱۳۹۶، جلسه دادگاهی به ریاست قاضی ماشاالله احمدزاده برگزار شد. براساس حکم این دادگاه، شامیرام عیسوی به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی با از طریق عضویت در گروه غیر قانونی کلیساهای خانگی، و شرکت در سمینارهای مسیحی در خارج از کشور»، و همچنین اجماع و تبانی برای ارتکاب جرائم علیه امنیت کشور» به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شد.
خانم عیسوی و شوهرش ویکتور بت تمرز که به ده سال زندان محکوم شده، همراه با عده ای از نوکیشان مسیحی که در رابطه با آنها بازداشت شده بودند بارها احضار شدند ولی پشت درهای بسته دادگاه در انتظار ماندند، یک بار حتی به آنها گفتند دادگاه شلوغ بود، قاضی وقت نکرد.
سرانجام در مرداد ماه پس از اینکه خبر تایید حکم را شنیدند، راه مهاجرت اجباری را درپیش گرفتند.
محرومیت از حق مادر بودن
قاضی در بوشهر تصمیم میگیرد مریم فلاحی، شهروند مسیحی را فقط به دلیل باور و ایمانش از مادر بودن محروم کند و حتی زندگی فرزندخوانده ۲۲ ماهه را که از بیماری قلبی و گوارشی رنج میبرد به خطر بیاندازد.
قاضی در حکمش اذعان کرده بود که «رابطه عاطفی شدیدی» بین کودک و زوج مسیحی، مریم فلاحی و سام خسروی، وجود دارد و با بازگشت این کودک بیمار به پرورشگاه، «آینده نامعلومی» در انتظار وی است و احتمال اینکه خانواده دیگری لیدیا را به دلیل بیماریش به فرزندی به پذیرد، «صفر است». گزارشهای بهزیستی نیز حاکی از تلاش مریم و سام برای بهبود وضعیت لیدیا است که از ده هفتگی مراقبش بودهاند. ۱۲۰ وکیل و فعال مدنی در نامه ای به قوه قضاییه خواستار لغو این حکم شده و آن را برخلاف قانون اساسی و قوانین بین المللی دانستند. دو مرجع تقلید، مکارم شیرازی و صانعی، هم فتوا داده بودند که کودک میتواند در این خانواده باقی بماند.
مریم فلاحی و سام خسروی، از جمله هفت نوکیش مسیحی بودند که روز دهم تیرماه ۱۳۹۸خورشیدی، توسط مأموران اطلاعاتی بوشهر بازداشت شدند. دادگاه انقلاب بوشهر، روز یکشنبه، اول تیرماه، این مسیحیان را به دلیل باور دینی و فعالیتهای صلح آمیز عقیدتی، متهم به «تبلیغ علیه نظام» کرده و به زندان، جزای نقدی، تبعید، محرومیت از کار و حقوق اجتماعی محکوم کرد.


 




