زندان اوین؛ ممانعت از رسیدگی پزشکی و اعزام به مرخصی درمانی نوکیش مسیحی «لاله ساعتی»

 

لاله ساعتی، نوکیش مسیحی محبوس در زندان اوین، به‌رغم آسیب دیدگی انگشتان دست چپ و نیاز به درمان تخصصی، از حق اعزام به مراکز درمانی و مرخصی بیمارستانی محروم شده است.

 لاله ساعتی، نوکیش مسیحی زندانی در اوین، با وجود آسیب دیدگی انگشتان دست از دسترسی به مرخصی درمانی محروم مانده است.

به گزارش سازمان حقوق بشر در ایران، لاله ساعتی، نوکیش مسیحی و زندانی عقیدتی، از حق اعزام به مراکز درمانی تخصصی و مرخصی‌های درمانی محروم مانده است.

این نوکیش مسیحی چندی پیش در حیاط زندان اوین زمین خورد و دچار کجی دو انگشت دست چپ، شامل انگشت حلقه و انگشت کوچک، شد. مادر خانم ساعتی به‌تازگی درخواستی برای اعزام فرزندش به مرخصی درمانی به دادسرای زندان اوین داده بود، اما با مخالفت مواجه شد و به او اطلاع داده شد که ضابط امنیتی پرونده مانع اعزام وی به مرخصی است. پس از این، مادر لاله ساعتی درخواست اعزام او به بیمارستان را نیز مطرح کرد که این درخواست نیز با مخالفت روبرو گردید.

لاله ساعتی پس از بازداشت در بهمن ماه ۱۴۰۲، در تاریخ ۲۶ اسفند همان سال، توسط قاضی ایمان افشاری، رئیس شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، در حالی که حق انتخاب وکیل نداشت (بر اساس تبصره ماده ۴۸ آئین دادرسی کیفری)، با حضور وکیل تسخیری، به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» محاکمه و در پی فعالیت‌های صلح‌آمیز مسیحی‌اش، که در ارتباط با حضور او در کلیساهای خانگی پس از بازگشت به ایران و محتوای گوشی تلفن همراهش بود، به تحمل ۲ سال حبس تعزیری و ۲ سال منع خروج از کشور محکوم شد.

فشارهای روحی و روانی بر لاله ساعتی در حالی ادامه دارد که پس از طی بخشی از مراحل بازجویی، او و مادرش، نسرین سینا، در مرداد ماه ۱۴۰۳ به دادسرای ناحیه ۳۳ تهران احضار شده و بازجویی شدند. در این بازجویی، تحت فشار و تهدید قرار گرفتند که در صورت تأیید اینکه اخبار مربوط به لاله ساعتی را به «سایت‌های معاند» ارسال می‌کنند، با پرونده‌های قضایی مواجه خواهند شد.

این نوکیش مسیحی در حالی از حق آزادی مشروط محروم است و مجبور به تحمل دوران حبس تعزیری‌اش می‌باشد که با مشکلات عصبی نیز دست و پنجه نرم می‌کند. اخیرن درخواست او برای حبس تحت نظارت قضایی (حبس با پابند الکترونیکی) به دلیل مخالفت دادستان تهران و وزارت اطلاعات رد شده است.

خانم ساعتی مدتی را در کشور مالزی زندگی کرد و در سال ۲۰۱۷ با توجه به طولانی شدن روند رسیدگی به پرونده پناهجویی وی، نابسامانی وضعیت اقتصادی و تنهایی مادر و پدرش به علت کهولت سن آنها، مجبور به بازگشت ایران شده بود.

منبع:محبت نیوز

اعتصاب غذای امیرعلی مینایی، نوکیش مسیحی محبوس در اعتراض به وضعیت زندان

 

امیرعلی مینایی، نوکیش مسیحی زندانی در اوین که به بیماری قلبی مبتلاست، و اخیراً توسط یکی از مأموران زندان مورد ضرب‌وشتم قرار گرفته، روز شنبه، ۲۳ فروردین ماه دست به اعتصاب غذا زده است.

 امیرعلی مینایی در اعتراض به محرومیت از دسترسی به تلفن در دوران حبس، مصرف داروهای خود را نیز متوقف کرده است.

این جوان ۳۱ ساله که اخیراً دچار شکستگی استخوان در پای راست خود نیز شده، از فروردین ۱۴۰۳ در زندان اوین به‌سر می‌برد و محکوم به سه سال و هفت ماه حبس به اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام از طریق راه‌اندازی کلیسای خانگی» شده است.

این حکم در اسفند ۱۴۰۲ توسط قاضی بدنام دادگاه انقلاب، ایمان افشاری صادر شد؛ قاضی‌ که همچنین حکم محرومیت این نوکیش مسیحی از حقوق اجتماعی را پس از دوران حبس صادر کرده است.

امیرعلی مینایی  نخستین‌بار در آذر ۱۴۰۲ بازداشت شد و بیش از دو ماه را در بند ۲۰۹ زندان اوین، که تحت کنترل وزارت اطلاعات است، سپری کرد.

او پس از چندین بازجویی شدید، با قرار وثیقه‌ای معادل حدود ۱۰ هزار دلار آزاد شد.

بیماری قلبی این شهروند مسیحی در فاصله آزادی موقت تا صدور حکم مشخص شد و طبق گفته منابعی  مستقیماً ناشی از فشارهای روانی دوران بازداشت اولیه و تهدید به زندان دوباره بوده است.

با این حال، تمامی درخواست‌های او برای مراجعه به متخصص قلب در دوران حبس رد شده و پس از آخرین درخواستش، توسط یکی از مأموران زندان مورد ضرب‌وشتم قرار گرفت که وضعیت جسمی‌اش را بدتر کرده است.

اقای مینایی  در دی‌ماه برای آزادی مشروط درخواست داد، اما این درخواست توسط مأموران وزارت اطلاعات به دلیل عدم «همکاری» با آنان رد شد.

منصور برجی مدیر سازمان ماده ۱۸ توضیح داد: «زندانیان اغلب مجبور می‌شوند که برای بهره‌مندی از مزایایی مانند مرخصی موقت، عفو یا آزادی زودهنگام، شرایطی خارج از چارچوب قانون را بپذیرند. مقامات و بازجویان در تلاش‌اند تا این افراد را به عنوان مخبر یا “همکار” به کار گیرند؛ یعنی افرادی که در ظاهر به زندگی روزمره خود ادامه می‌دهند، اما به‌طور پنهانی اطلاعاتی درباره سایر مسیحیان و فعالیت‌های‌شان جمع‌آوری می‌کنند. این اقدام نوعی اجبار محسوب می‌شود که بیش از پیش حقوق زندانیان را نقض کرده و آن‌ها را تحت نظارت و فشار مداوم قرار می‌دهد.»

او افزود: «ما به‌شدت نگران وضعیت امیرعلی هستیم، به‌ویژه با توجه به بیماری قلبی‌اش، و از مقامات ایران می‌خواهیم فوراً دسترسی او به تلفن را بازگردانند.

ما همچنین خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط این جوان هستیم که تنها “جرمش” گردهمایی برای دعا و پرستش با هم‌کیشانش بوده است.

جمهوری اسلامی باید به آزار و اذیت مسیحیان – به‌ویژه نوکیشان – پایان دهد، طبق تعهداتی که در معاهدات بین‌المللی امضا کرده و حتی طبق قانون اساسی خودش.»

گزارش های متعددی اخیرا از فشار حکومت بر مسیحیان منتشر شده است. بیش از دو ماه از بازداشت ژوزف شهبازیان، و ناصر نوردگل تپه ، دو شهروند مسیحی و زندانی عقیدتی سابق، بدون تفهیم اتهام می‌گذرد.

به‌تازگی همچنین گزارش شده است که دو برادر نوکیش مسیحی، منصور و محمود مردانی، توسط دادگاه انقلاب شهرستان لنجان هر یک به چهار سال حبس تعزیری، پرداخت ۱۵۰ میلیون تومان جزای نقدی و پنج سال محرومیت از حقوق اجتماعی محکوم شده‌اند.

منبع:ماده ۱۸

ادامه اعتصاب غذای ناصر نورد گل‌تپه، شهروند مسیحی محبوس

 

ناصر نورد گل‌تپه، شهروند مسیحی که در ۱۸ بهمن ۱۴۰۳ در پی یورش مأموران امنیتی به منزلش در پرند بازداشت شد، همچنان به اعتصاب غذای خود در زندان اوین ادامه می‌دهد. نگرانی‌های شدیدی درباره وضعیت سلامت او وجود دارد.با این حال، هنوز به این زندانی عقیدتی اجازه دسترسی به وکیل منتخبش داده نشده و تاکنون هیچ اتهام مشخصی علیه او اعلام نشده است. طبق اطلاعات منتشرشده—که سازمان ماده ۱۸ نمی‌تواند آن را تأیید کند—آقای نورد گل‌تپه چند گفت‌وگوی کوتاه با خانواده خود داشته است.

این نوکیش مسیحی پیش‌تر، در ۲۵ مهر ۱۴۰۱، پس از تحمل حدود پنج سال حبس از زندان آزاد شده بود. او به دلیل دوران طولانی حبس و شرایط سخت زندان دچار مشکلات جسمانی شدید شده است و ادامه اعتصاب غذا نگرانی‌ها درباره وضعیت سلامتی‌اش را افزایش داده است.

ناصر نورد گل‌تپه پس از گذراندن یک‌سوم دوران محکومیت خود، واجد شرایط «آزادی مشروط» شد، اما درخواست‌های کاهش مجازات او بارها رد شد. او در سال ۱۳۹۶ به اتهام تشکیل و اداره کلیسای خانگی به ۱۰ سال زندان محکوم شده بود. ایمان سلیمانی، وکیل آقای نورد گل‌تپه، پیش‌تر اعلام کرده بود که حتی با کاهش دوران محکومیت او نیز مخالفت شده است.

با نزدیک شدن نوروز و تعطیلات سال نو، اگر ناصر نورد گل‌تپه در روزهای آینده آزاد نشود، احتمال دارد این دوران را در بازداشت موقت و بدون برگزاری دادگاه سپری کند. این مسئله، همراه با وضعیت سلامتی او و ادامه اعتصاب غذا، نگرانی‌ها را بیش‌ازپیش افزایش داده است.

همزمان با ناصر نورد گل‌تپه، چند شهروند مسیحی دیگر نیز بازداشت شده‌اند، از جمله ژوزف شهبازیان، که پیش‌تر به دلیل فعالیت‌های صلح‌آمیز دینی بیش از یک سال در زندان اوین زندانی بود.

منبع:ماده 18

افزایش نگرانی‌ از وضعیت زهرا صفایی ،در پی انتقال به مکان نامعلوم

 

زهرا صفایی، زندانی سیاسی روز شنبه ۱۳ شهریورماه به دنبال حمله قلبی از زندان قرچک ورامین به مکان نامعلومی منتقل شد. بی‌خبری از وضعیت خانم صفایی به ویژه پس از حملات قلبی اخیر و حال نامناسب جسمی او موجب افزایش نگرانی خانواده این زندانی سیاسی شده است. زهرا صفایی هفته گذشته به دستور پزشک زندان به بیمارستان ستاری قرچک منتقل و بدون رسیدگی پزشکی به زندان بازگردانده شد.

روز شنبه ۱۳ شهریورماه ۱۴۰۰، زهرا صفایی، زندانی سیاسی از زندان قرچک ورامین به مکان نامعلومی منتقل شد.

به گفته یک منبع مطلع خانم صفایی هفته گذشته به صورت اورژانسی با دستبند و پابند به بیمارستان شهید ستاری قرچک منتقل شده اما بدون رسیدگی پزشکی به زندان بازگردانده شد. وی مجددا شب شنبه در پی حمله قلبی با دستبند و پابند از زندان به مکان نامعلومی منتقل شد. بی‌خبری از وضعیت خانم صفایی به ویژه پس از حملات قلبی اخیر و حال نامناسب جسمی او موجب افزایش نگرانی خانواده این زندانی سیاسی شده است.

زهرا صفایی و دختر وی پرستو معینی در تاریخ ۵ اسفندماه ۹۸ توسط نیروهای امنیتی در تهران بازداشت و به بازداشتگاه وزارت اطلاعات موسوم به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شدند. خانم صفایی به همراه دخترش اواخر فروردین ۹۹ با پایان بازجویی‌ها از زندان اوین به زندان قرچک ورامین تبعید شد. وی پیشتر در تاریخ ۸ تیرماه ۹۹ با تودیع قرار وثیقه ۳۰۰ میلیون تومانی به صورت موقت و تا پایان مراحل دادرسی از زندان قرچک ورامین آزاد و در تاریخ  ۵ مردادماه پس از حضور در دادسرای اوین با افزایش ۱۰ برابری میزان وثیقه (سه میلیارد تومان) مواجه شده و در نتیجه بازداشت و روز دوشنبه ۶ مرداد به زندان قرچک ورامین منتقل شد.

خانم صفایی سرانجام بهمن ۹۹، توسط شعبه ۲۳ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمدمهدی شهمیرزادی از بابت اتهام “اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت کشور” به تحمل ۵ سال حبس تعزیری و  به اتهام “فعالیت تبلیغی علیه نظام” به یک سال حبس تعزیری و از بابت اتهام “توهین به رهبری و بنیانگذار جمهوری اسلامی” به تحمل ۲ سال حبس تعزیری محکوم شد. وی همچنین به منع خروج از کشور و منع عضویت در احزاب، گروه ها و دسته های سیاسی یا اجتماعی محکوم شده بود.

زهرا صفایی پیش از این نیز بازداشت و زندان را در سابقه خود دارد. او در سال ۸۵ بازداشت و مدتی بعد آزاد شده بود. وی همچنین در دهه شصت به عنوان فعال سیاسی مدتی را در زندان سپری کرده بود. پدر خانم صفایی معروف به “حاجی صفایی” یکی از بازاریان سرشناس تهران بوده که در سال ۶۰ به اتهام هواداری از سازمان مجاهدین خلق اعدام شد.

 خبرگزاری هرانا

تداوم محرومیت ها؛ گزارشی از آخرین وضعیت برادران افکاری در زندان عادل آباد شیراز

 

وحید افکاری و حبیب افکاری، زندانیان سیاسی محبوس در زندان عادل آباد شیراز از حدود ۷ ماه قبل در بند عبرت که از آن به عنوان بند دربسته نیز یاد می‌شود، نگهداری می شوند. با وجود پیگیری ها و درخواست های مکرر برادران افکاری و خانواده آنان با کارشکنی مسئولان و علیرغم وعده دادستان از انتقال این دو زندانی به بند سیاسی جلوگیری شده است. وحید و حبیب افکاری کماکان از حق برقراری تماس تلفنی و رسیدگی پزشکی مناسب محروم هستند.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، امروز چهارشنبه ۱۱ فروردین ۱۴۰۰، وحید افکاری و حبیب افکاری، زندانیان سیاسی، کماکان در بند عبرت زندان عادل آباد شیراز نگهداری می‌شوند.

این زندانیان سیاسی اواسط شهریورماه ۹۹ به بند عبرت (بند دربسته) که محل نگهداری زندانیان محروم از تماس تلفنی است منتقل شدند و با گذشت نزدیک به ۷ ماه کماکان در این محل در زندان عادل آباد شیراز نگهداری می‌شوند. با وجود پیگیری های مکرر خانواده آنان و با وجود وعده دادستان از انتقال آنها به بند سیاسی جلوگیری شده است. در برخی موارد زندانیان محکوم به اعدام، پیش از اجرای حکم به این بند منتقل می‌شوند، امری که همواره با اعتراض برادران افکاری و خانواده آنان مواجه بوده است.

روز گذشته سعید افکاری، برادر این دو زندانی در حساب شخصی خود از ملاقات با حبیب و وحید افکاری و همچنین تداوم نگهداری آنان “در افرادی، بدون حق تماس و بدون حق مداوا” خبر داد.

حسن یونسی، وکیل پرونده برادران افکاری اواخر مهرماه سال گذشته با اشاره به اینکه از زمان اجرای حکم نوید افکاری تاکنون، وحید و حبیب در محلی خارج از بند عمومی نگهداری شده و در طول این مدت، خانواده و وکلای آن‌ها، هیچ گونه ملاقاتی (آزادانه) با برادران افکاری نداشته‌اند. گفته بود: “بر همین اساس نیز از وضعیت محل نگهداری و اینکه آیا در انفرادی نگهداری می‌شوند یا خیر، هیچ اطلاعی در دست نیست. مسئله‌ای که موجب نگرانی خانواده افکاری شده است. بر اساس آئین‌نامه زندان، محکومین قطعی، صرفا باید در بندهای عمومی و زیر نظر سازمان زندان‌ها نگهداری شوند. همچنین طبق همین آئین‌نامه، نگهداری متهمین در بازداشتگاه، صرفا با قرار کتبی از سوی مقامات قضائی امکان‌پذیر خواهد بود و نگهداری حبیب و وحید افکاری در خارج از بند عمومی زندان و بدون ملاقات (آزادانه)، خلاف قانون است”.

نوید افکاری و وحید افکاری در تاریخ ۲۶ شهریورماه ۱۳۹۷ و حبیب افکاری در تاریخ ۲۲ آذر ۱۳۹۷ در رابطه با اعتراضات سراسری مرداد ۹۷ بازداشت شدند. این افراد در جریان بازجویی‌ها برای اخذ اعتراف بارها مورد ضرب و شتم و شکنجه قرار گرفته‌اند.

این شهروندان توسط دادگاه انقلاب و دادگاه کیفری شیراز مورد محاکمه قرار گرفتند و نوید افکاری به ۲ بار اعدام، ۶ سال و ۶ ماه حبس و ۷۴ ضربه شلاق، وحید افکاری به ۵۴ سال و ۶ ماه حبس و ۷۴ ضربه شلاق، حبیب افکاری به ۲۷ سال و ۳ ماه حبس و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شده‌اند.

نوید افکاری، کشتی گیر ایرانی در نهایت سحرگاه روز شنبه ۲۲ شهریورماه ۹۹ علیرغم ابهامات جدی در پرونده و موج جهانی حمایت از وی در زندان عادل آباد شیراز اعدام شد.

هرانا در تاریخ ۷ شهریورماه سال گذشته نخستین بار در گزارشی به تفضیل از صدور احکام اعدام، حبس و شلاق برای نوید، وحید و حبیب افکاری خبر داد و اسناد مربوط به آن را نیز منتشر کرد.

هرانا

درخواست عفو بین‌الملل برای آزادی فوری «ناصر نورد گل‌تپه» نوکیش مسیحی

 

ناصر نورد گل‌تپه از نوکیشان مسیحی تنها به دلیل باورهای مذهبی خود ناعادلانه زندانی شده و از سال ۱۳۹۶ در زندان است و باید ۱۰ سال در حبس باشد!

 سازمان عفو بین‌الملل در توییتی خواستار آزادی فوری ناصر نورد گل‌تپه نوکیش مسیحی شده و از مقامات جمهوری اسلامی خواسته به سرکوب اقلیت‌های مذهبی در ایران پایان دهند.

عفو بین‌الملل اول آوریل (۱۲ فروردین) در توییتی نوشت که ناصر نور گل‌تپه نوکیش مسیحی از دی ماه ۱۳۹۶ دوران محکومیت ۱۰ سال حبس ناعادلانه خود را در زندان سپری می‌کند، وی تنها به دلیل باورهای مذهبی خود ناعادلانه زندانی شده است.

نوکیش مسیحی ناصر نوردگل‌تپه به همراه سه شهروند کشور آذربایجان ۴ تیر ماه ۱۳۹۵ در یک جلسه خصوصی بازداشت شدند. «الدر قربانوف»، ‌«یوسف فرهادوف» و «بهرام نسیبوف» از اعضای کلیسایی به نام «کلمه حیات» در باکو بودند که هر چهار مسیحی بازداشت شده به مدت دو ماه در زندان انفرادی تحت بازجویی قرار گرفتند و سرانجام به «اجتماع و تبانی در فعالیت‌های تبشیری» متهم شدند.

پس از گذشت چهار ماه از حبس، مسیحیان آذربایجانی با قرار وثیقه ۱۰۰ میلیون تومانی به طور موقت از زندان آزاد شدند. این سه شهروند آذربایجان پس از آزادی به کشور و نزد خانواده خود بازگشتند اما ناصر نورد گل‌تپه از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب به ریاست ماشاالله احمدزاده به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی از طریق تشکیل و راه‌اندازی تشکیلات غیرقانونی کلیسای خانگی» به ۱۰ سال حبس تعزیری محکوم شد و حکم دادگاه بدوی در شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر تهران تایید شد.

ناصر نورد گل‌تپه از دی‌ماه ۹۶ در اوین زندانی است.

درحالیکه به طور عمومی بسیاری از زندانیان در ایام نوروز مرخصی دارند بسیاری از زندانیان عقیدتی و سیاسی از جمله مسیحیان محروم از مرخصی و حتا ملاقات با خانواده هستند. تبعیض علیه زندانیان مسیحی در اوج دوران کرونا نیز تکرار شده بود. وقتی به دستور رئیس قوه قضائیه هزاران زندانی برای کاهش ابتلای آنها به کرونا به مرخصی رفتند با مرخصی برخی از نوکیشان مسیحی موافقت نشد.

«محبت نیوز»

آرش صادقی زندانی سیاسی مبتلا به سرطان بدون تکمیل مراحل درمان به زندان بازگردانده شد

گزارش‌ها حاکی از آن است که آرش صادقی، فعال مدنی زندانی در ایران که به سرطان مبتلا شده است، بدون تکمیل مراحل درمان از بیمارستان به زندان رجایی شهر کرج بازگردانده شده است.برخی وبسایت‌های خبری گزارش دادند آرش صادقی که در زندان به تومور استخوانی بدخیم مبتلا شده است، هفته گذشته تحت جراحی نمونه برداری قرار گرفت، اما پیش از آنکه جراحی اصلی روی او انجام شود شنبه ۲۴ شهریور توسط ماموران به زندان بازگردانده شد.طبق نظر پزشکان آرش صادقی تا رسیدن جواب آزمایش نمونه برداری باید در بیمارستان بستری می‌شد تا برای جراحی آماده شود. بدن آرش صادقی در پی اعتصاب غذای طولانی در زندان به شدت ضعیف شده است.

همچنین گفته می شود که او به بیماری کولیت روده مبتلا شده است که در صورت رسیدگی نکردن به آن، ممکن است به سرطان روده تبدیل شود.آرش صادقی از مدت‌ها پیش به دلیل درد در عضلات کتف و دست باید به بیمارستان منتقل می شد، اما مسئولان زندان گوهردشت چنین اجازه ای را به او نمی‌دادند.

سازمان عفو بین الملل و دیده‌بان حقوق بشر نیز چندی پیش خواستار اعزام فوری او به بیمارستان برای تشخیص تومور مشکوک به سرطان شده بودند.محرومیت از رسیدگی کامل پزشکی، پیشتر نیز موجب وخیم شدن وضعیت بیماری برخی زندانیان شده بود؛ از جمله علیرضا رجایی، زندانی سیاسی، که پزشکان پس از آزادی او از زندان به دلیل ابتلا به سرطان ناچار به برداشتن بخشی از صورت و تخلیه یک چشم او شدند.

آرش صادقی از تابستان دو سال پیش در حال سپری کردن محکومیت ۱۹ سال زندان خود است.

او در دادگاه انقلاب به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت داخلی، توهین به رهبری، تشکیل گروه‌های غیرقانونی، تبلیغ علیه نظام به ۱۵ سال حبس محکوم شد. همچنین قاضی دادگاه حکم ۴ سال حبس تعلیقی او را اجرایی کرد.

منبع:صدای امریکا

اعدام زانیار مرادی، لقمان مرادی و رامین حسین پناهی بدست رژیم دیکتاتور اسلامی به رهبری سیدعلی خامنه‌ای

باز هم رژیم خون خوار اسلامی با اعدام سه تن از بهترین فرزندان ایران زمین در ثابت نمودن توحش ذات خود اقرار نمود .

سازمان حقوق بشر ایران اعدام این سه زندانی سیاسی کرد را محکوم کرده است. محمود امیری مقدم، سخنگوی سازمان، در این خصوص گفت: «زانیار مرادی، لقمان مرادی و رامین حسین‌پناهی در دوران بازداشت، برای اخذ اعترافاتی تحت شکنجه قرار گرفته بودند که پایه حقوقی ندارد و طی یک محاکمه ناعادلانه به اعدام محکوم شدند. اعدام آنها یک جنایت است و مقامات ایران از جمله شخص رهبری، سیدعلی خامنه‌ای مسئول این جنایت است.»

سازمان حقوق بشر ایران، پیشتر نسبت به خطر اعدام قریب الوقوع این سه زندانی هشدار داده بود. همچنین روز گذشته جاوید رحمان، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر در ایران و و اگنس کالامارد، گزارشگر ویژه در امور اعدام‌های فراقضایی و بی‌رویه، از مقام‌های جمهوری اسلامی خواسته بودند تا اعدام قریب‌الوقوع زندانیان کرد ایرانی، شامل زانیار مرادی، لقمان مرادی و رامین حسین پناهی، را متوقف کنند.

در پی اعدام این سه زندانی، امجد حسین پناهی، برادر رامین حسین پناهی، در گفت و گو با خبرنگاران کرد در سلیمانیه عراق گفت که حتی جنازه رامین را تحویل خانواده اش نداده‌اند.

فیلیپ لوتر، پژوهشگر و مدیر بخش خاورمیانه و شمال آفریقا عفو بین الملل نیز در بیانیه‌ای در واکنش به این اعدام‌ها خبر احکام اعدام را، با وجود محکومیت گسترده حکم اعدام علیه این افراد و درخواست های متعدد کارشناسان سازمان ملل و دیگر فعالان برای توقف اجرای حکم، وحشت آور خواند.

در بیانیه‌ عفو بین الملل همچنین آمده است که دادگاه این سه نفر به شدت ناعادلانه بوده و آنها پس از دستگیری به وکلای خود دسترسی نداشته و برای اعتراف شکنجه شدند.

عفو بین الملل در این بیانیه از مقامات جمهوری اسلامی خواسته است که هر چه سریعتر گامهایی برای اطمینان از برگزاری دادگاههای عادلانه، ممنوعیت شکنجه و لغو اعدام، بر اساس تعهدات بین المللی ایران، بردارد.

حسین احمدی نیاز، وکیل مدافع رامین حسین پناهی در گفت و گو با بخش فارسی صدای آمریکا اجرای حکم اعدام رامین را غیرقانونی خواند.

صالح نیکبخت، وکیل مدافع زانیار و لقمان مرادی نیز به صدای آمریکا گفت که جمعه شب به زندان رجایی شهر مراجعه کرد، اما مقامات زندان به او گفتند که حکمی در ارتباط با این زندانیان در آن زندان اجرا نمی‌شود و این دو زندانی و پرونده آنها به مقامات اطلاعات تحویل داده شدند. این در حالیست که روز شنبه خبر اجرای حکم آنها منتشر شد.

زانیار مرادی و لقمان مرادی مرداد ماه سال ۱۳۸۸ توسط وزارت اطلاعات شهر سنندج در شهر مریوان بازداشت شدند. پس از چند ماه این دو زندانی جوان به شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی صلواتی منتقل می‌شوند و در یک دادگاه کوتاه به اتهام های «محاربه از طریق اقدام علیه امنیت ملی، عضویت در حزب کومله، ترور پسر امام جمعه مریوان، جاسوسی برای انگلستان، بر هم زدن امنیت در زمان حضور آقای خامنه‌ای در مریوان» محاکمه و به اعدام در ملاء عام محکوم می‌شوند.

وضعیت وخیم علیرضا گلی پور زندانی بیمار در اوین

آزیتا قره بیگلو وکیل علیرضا گلی پور زندانی امنیتی محبوس در زندان اوین با شرحی از آخرین وضعیت موکل خود گفت که آقای گلیپور در شرایطی به سر می برد که علاوه برداشتن عدم تحمل کیفر و مرخصی درمانی متاسفانه دادیار هیچ توجهی به وضعیتش ندارد و همچنان در بلاتکلیفی با شرایط وخیم بیماری اش تحمل حبس می کند. موکلم “در حال حاضر تنها با تزریق آمپول مرفین قادر به تحمل درد است”.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، آزیتا قره بیگلو وکیل علیرضا گلی پور زندانی امنیتی محبوس در زندان اوین طی گفتگویی با گزارشگر هرانا آخرین وضعیت موکلش را شرح داده است که در ادامه بخوانید؛

آزیتا قره بیگلو وکیل علیرضا گلی پور به هرانا گفت: “آقای دکتر همتی متخصص نورولوژی در بیمارستان تجریش و آقای دکتر رحمانی که دکتر زندان اوین هستند هر دو نفر شرایط علیرضا را وخیم اعلام کرده اند، اما متاسفانه نه با مرخصی درمانی موافقت شده است و نه با عدم تحمل کیفر موکلم”.

خانم قره بیگلو در ادامه افزود: “هر زندانی طبق آیین نامه زندانها قانونآ حق استفاده از مرخصی را دارد و می تواند سه روز در ماه از مرخصی استفاده کند، آقای گلیپور نزدیک ۵ ماه است که در زندان به سر می برد و من از تاریخ ۲۴ دی ماه درخواست مرخصی موکلم را ارائه کرده ام، اما متاسفانه تا کنون دادستان تهران موافقت نکرده است، آقای گلیپور طی این ۵ ماه که برای بار دوم به زندان رفته است ۵ مرتبه به بیمارستان تجریش منتقل شده که ۸ روز هم در پرونده پزشکی اش سابقه ی بستری شدن دارد و داروهای جدیدی هم به جمع داروهای قبلی اش اضافه شده است که باعث شده هزینه ی تهیه داروها بسیار بالا برود”.

خانم قره بیگلو همچنین گفت: “مادر علیرضا ۱۶ سال است که تحت تکفل وی قرار دارد و در حال حاضر هم بیماری قلبی دارد و مبتلا به دیابت عصبی است که بنا به گفته ی دکتر متخصص به علت سیاهی پا نیاز مبر به عمل جراحی دارد که متاسفانه مادر موکلم در نبود پسرش اجازه عمل جراحی را نمی دهد و شرایطش اصلا مساعد نیست و در خواست دیدن پسرش را قبل از رفتن به اتاق عمل دارد، ما بارها این مشکلات از جمله وضعیت بد بیماری و مشکلات خانوادگی علیرضا را به صورت حضوری و مکتوب به دادستان ارائه داده ایم که متاسفانه هیچ ترتیب اثری داده نشده است”.

خانم قره بیگلو به هرانا گفت: “آقایان دکتر همتی و دکتر رحمانی بارها در مورد موکلم و شرایط وخیمش به عدم تحمل کیفر اشاره داشته اند و تشخیصشان این بوده است که نور و استرس باعث تحریک بیماری اش می شود، متاسفانه جدیدآ موکلم در یک روز سه بار تشنج شدید میکند که به زمین می خورد و از ناحیه کتف دچار دررفتگی می شود و امروز ۱۲ روز است که آتل بسته است به دستش، همچنین حین زمین خوردن چشم راست وی دچار ضرب خوردگی می شود، من خیلی تلاش کردم تا جهت جهت درمان به بیمارستان طالقانی منتقل شود که هنوز ترتیب اثر نداده اند، بیشتر برای علیرضا مرفین در زندان تزریق می شود تا درد را کمر احساس کند”.

نگرانی از وضعیت پزشکی نیما صفار، نویسنده محبوس در زندان گرگان

نیما صفار نویسنده و فعال مدنی ساکن گرگان که یک روز قبل خود را جهت تحمل حبس به زندان امیرآباد گرگان معرفی کرده بود با مشکلات پزشکی رو به رو است. این فعال مدنی که از بیماری آسم پیشرفته رنج می‌برد تاکنون از دریافت بخشی از قرص های ضروری اش به واسطه تصمیم مسئولین زندان محروم مانده است.

 نیما صفار فعال مدنی ساکن گرگان که در زندان امیرآباد گرگان به سر می برد از مشکلات پزشکی در رنج است.

این فعال مدنی که صبح دیروز خود را به زندان امیرآباد گرگان معرفی کرده بود، علی‌رغم پیگیری نزدیکان وی نسبت به انتقال دارو و اسپری های ضروری او به داخل بند تا کنون بی‌نتیجه مانده و به وی تحویل داده نشده است.

آقای صفار از بیماری آسم شدید و لنز برای قوز قرنیه رنج می‌برد، تحویل ندادن وسایل درمانی وی به او در زندان، موجب نگرانی نزدیکان این زندانی شده است.

روزبه گیلاسیان، نیما صفار و الهه سروش‌نیا، سه نویسنده و فعال مدنی شهر گرگان در دادگاه تجدیدنظر استان گلستان، به ترتیب به یک سال زندان، ۸۰ روز حبس و ۸ میلیون تومان جریمه نقدی محکوم شدند.

 خبرگزاری هرانا

گزارشی از آخرین وضعیت آرش صادقی، آتنا دائمی و گلرخ ایرایی

 روز چهارشنبه مورخ ۴ بهمن‌ماه آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرایی دو تن از فعالان حقوق بشر محبوس در بند زنان اوین پس از مقاومت در برابر بازجویی در خصوص پرونده جدیدی که علیه آنان مفتوح شده همراه با ضرب و شتم به زندان قرچک ورامین تبعید شدند، قاضی ناظر زندان اوین به خانواده های نگران آنان گفته “اینها به اوین برنخواهند گشت”. در واکنش به این واقعه آرش صادقی دیگر کنشگر مدنی و همسر گلرخ ایرایی که در زندان رجایی شهر کرج گذران حبس می‌کند، از روز شنبه ۷ بهمن‌ماه سال جاری جهت اعتراض به رفتار غیرانسانی ماموران زندان نسبت به همسرش دست به اعتصاب غذا زده بود، اعتصاب غذا این زندانی در حالی است که خود از بیماری و ضعف جسمانی شدید رنج می برد.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، روز چهارشنبه مورخ ۴ بهمن‌ماه آتنا دائمی و گلرخ ایرایی در زندان اوین مورد ضرب و شتم قرار گرفتند و سپس به زندان قرچک ورامین تبعید شدند. این دو زندانی که هم اکنون در بند ۳ این زندان نگهداری می شوند از وضعیت مناسبی برخوردار نیستند.

یک منبع نزدیک به خانواده این دو فعال مدنی در این خصوص به گزارشگر هرانا گفت: “با گذشت چند روز، دیگر آثار ضرب و شتم در بدن آتنا و گلرخ دیده نمی‌شود اما اطراف دست آتنا که آثار کبودی ناشی از دستبند زدن بود در بهداری زندان قرچک ثبت شده است”.

وی در ادامه گفت: “مسئول حفاظت آقای مردی بعنوان عامل اصلی ضرب و شتم، پیش‌تر سابقه ضرب و شتم سایر زندانیان را داشنه و در دوره های قبلی‌اش در زندان قرچک ورامین دست‌کم دو زندانی اعدامی از جمله سوگند حداد و افسانه جمالی را در حضور سایر زندانیان زن به شدت مورد ضرب و شتم قرار داده است”.

در واکنش به پیگیری های خانواده های نگران دائمی و ایرایی، قاضی ناظر زندان اوین -حاجی آبادی- به خانواده های اعلام کرده است “اینها (آتنا و گلرخ) به اوین برنخواهند گشت”. او توضیح روشنی در مورد جرایی تبعید این دو زندانی ارائه نداده است.

چهارمحالی، رئیس زندان اوین نیز در پاسخ به پیگیری خانواده های نگران بدون ذکر مصداق مدعی شده است “تمامی پرسنل و  مسئولین زندان اوین علیه این دو نفر شکایت کردند”.

انتقال غیرقانونی این دو زندانی در حالی صورت می گیرد که بخصوص آتنا دائمی به تازگی یک عمل جراحی را پشت سر گذاشته است و نیاز دارد تا رژیم غذایی مشخصی را رعایت کند و همینطور تحت نظر پزشک دوران نقاهت خود را سپری کند. امری که در زندان قرچک به دلیل فقر امکانات عملا میسر نیست.

هرانا پیش تر تحت عنوان گزارشی به نام “زندان زنان قرچک؛ با بزرگترین زندان زنان در ایران آشنا شوید” بطور مفصل به شرح و توضیح این زندان و مشکلات آن پرداخته بود.

از سوی دیگر پس از ضرب و شتم و انتقال گلرخ ابراهیمی ایرایی و آتنا دائمی به زندان قرچک ورامین، آرش صادقی همسر خانم ایرایی که بصورت تبعیدی ایام محکومیت خود را در زندان رجایی شهر کرج سپری می کند در پی آگاهی از این واقعه و به نشانه اعتراض از روز شنبه مورخ ۷ بهمن ماه اعتصاب غذای خود را آغاز کرد.

آتنا دائمی و گلرخ ایرایی؛ همراه با ضرب و شتم به زندان قرچک ورامین تبعید شدند

روز چهارشنبه مورخ ۴ بهمن‌ماه آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرایی دو تن از فعالان حقوق بشر محبوس در بند زنان اوین پس از مقاومت در برابر بازجویی در خصوص پرونده جدیدی که علیه آنان مفتوح شده همراه با ضرب و شتم به زندان قرچک ورامین تبعید شدند.

 آتنا دائمی و گلرخ ابراهیمی ایرایی بدلیل خودداری از پس دادن بازجویی در رابطه با پرونده جدیدی که علیه آنان مفتوح شده روز گذشته به زندان قرچک ورامین تبعید شدند.

هرانا پیش تر گزارش کرده بود آتنا دائمی و گلرخ ایرایی که در حال تحمل دوران محکومیت خود در زندان اوین هستند از بابت پرونده جدیدی که علیه آنها مفتوح شده است برای چهارمین بار مورخ ۲۷ دیماه  به دادسرا فراخوانده شدند.

آنها پیش تر در شهریور ماه سال جاری و سپس ۲۰ و ۲۴ دیماه همین سال به شعبه ۱۴ دادسرای شهید مقدس فراخوانده شده بودند که در تمام موراد از حضور در دادسرا خودداری کردند.

پس از خودداری های مکرر این دو فعال مدنی از حضور در دادسرای اوین در رابطه با پرونده مفتوحه جدید به اتهام اخلال در نظم زندان، روز گذشته ابتدا این دو کنشگر مدنی ابتدا برای پنجمین بار به دادسرا احضار و سپس به بند دو الف جهت اخذ بازجویی منتقل شدند.

در پی مقاومت مجدد این دو فعال حقوق بشر در برابر احضارها و بازجویی های مورد اشاره بازجویان بند دو الف سپاه پاسداران اقدام به ضرب و شتم این زندانیان و نهایتا تبعید آنان به زندان قرچک ورامین کردند.

گفته می‌شود مجوز این انتقال از سوی حاجی مرادی، دادیار زندان اوین صادر شده است.

لازم به یادآوری است، آتنا (فاطمه) دائمی ۲۹ ساله، پیش تر بیست‌ و‌ نهم مهرماه سال ۱۳۹۳، بازداشت و ۸۶ روز در سلول انفرادی بند دو الف تحت بازجویی بود. وی در تاریخ ۲۸ دی‌ماه ۱۳۹۳ پس از پایان بازجویی ها به بند زنان زندان اوین منتقل شد.

این زندانی پس از چندین بار به تعویق افتادن جلسه دادگاه نهایتا در تاریخ ٢٣ اسفندماه ٩٣، در دادگاهی به ریاست قاضی مقیسه، قاضی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران با حضور وکیل خود و دیگر متهمین این پرونده مورد محاکمه قرار گرفت. وی به دلیل فعالیت های مدنی مسالمت آمیز، به اتهام «تبلیغ علیه نظام، اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی، توهین به رهبری، توهین به بنیانگذار جمهوری اسلامی و اختفای ادله جرم» به ۱۴ سال زندان محکوم شد. این حکم در دادگاه تجدید نظر به ٧ سال حبس تقلیل یافت.

آتنا دائمی اندکی بعد در زمان دستگیری برای اجرای حکم از بابت محکومیت، به همراه خواهران خود به توهین به ماموران متهم شده بود و بر این اساس در شعبه ۱۱۶۲ مجتمع قضایی قدس تهران در مرحله بدوی هر سه نفر به سه ماه و یک روز حبس محکوم شده بودند. در اعتراص به این محکومیت خانم دائمی اعتصاب غذای خود را آغاز کرد.

نهایتا روز شنبه ۶ خردادماه ۱۳۹۶، دادگاه تجدید نظر خواهران دائمی (آتنا، انسیه و هانیه) در شعبه ۴۸ تجدیدنظر استان به ریاست قاضی میراحمدی برگزار شد و حکم تبرئه آتنا به مثابه تحقق شرط پایان اعتصاب ۱۰ خردادماه ۱۳۹۶ به روئیت وی و اعضای خانواده اش رسید و این فعال مدنی پس از ۵۴ روز به اعتصاب غذای خود پایان داد.

خانم دائمی در مدت اعتصاب حدود ۱۹ کیلوگرم کاهش وزن و افت شدید فشار خون را تجربه کرد، معده او امکان جذب کامل آب را از دست داده بود و در این مدت با واسطه داروهای بی حس کننده امکان نوشیدن برای او فراهم بود با اینحال هیچگاه وضعیت او مورد رسیدگی پزشکی جدی قرار نگرفت.

در رابطه با گلرخ ابراهیمی ایرایی نیز لازم به ذکر است این مدافع حقوق بشر در تاریخ ۱۵ شهریور ۱۳۹۳ به همراه همسرش (آرش صادقی) بازداشت شد. سپس در اردیبهشت ماه ۹۴ به اتهام توهین به مقدسات و تبلیغ علیه نظام در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران به ۶ سال حبس تعزیری محکوم شد که این حکم در در شعبه ۵۴ دادگاه تجدیدنظر بدون حضور وی تایید شد.

خانم ابراهیم ایرایی، ۳ آبان ماه ۱۳۹۵ بدون دریافت احضاریه کتبی توسط ماموران امنیتی جهت اجرای حکم ۶ سال حبس تعزیری بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.

این فعال حقوق بشر با استناد به داستانی منتشر نشده در نقد سنگسار و با درنظرگرفتن سنگسار به عنوان مقدسات به توهین به مقدسات متهم شد. از دیگر مصادیق اتهامی وی میتوان به کشف حجاب و ترویج بی حجابی از طریق گذاشتن عکس های بدون روسری در کنار همسرش در فیسبوک، مخالفت با حکم قصاص، امضای بیانیه هایی در مخالفت با مجازات اعدام، شرکت در تجمعات حمایت از زندانیان سیاسی و دیدار با زندانیان سیاسی اشاره کرد.

خانم ایرایی که پیش تر از بیماری دشواری رنج می برد بدون طی کامل دوره درمان راهی زندان شد و هم اکنون نیازمند رسیدگی پزشکی است.

او در حال حاضر مشغول گذراندن محکومیت خود در بند نسوان زندان اوین است. با احتساب کاهش حبس به مناسبت عید نوروز، حکم او از ۶۰ ماه به ۳۰ ماه کاهش یافت.

به گزارش خبرگزاری هرانا

تداوم بی‌اطلاعی از وضعیت بابک ابراهیم‌پور؛ معلمی که در اعتراضات اخیر بازداشت شده

 بابک ابراهیم‌پور معلم ساکن شهرستان نوشهر در تجمعات اعتراضی دی‌ماه بازداشت شده است، علی‌رغم پیگیری مکرر نزدیکانش کماکان از سرنوشت وی اطلاعی در دست نیست.

به گزارش خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، بابک ابراهیم پور معلم نوشهری در تجمعات اعتراضی مورخ ۱۴ دی‌ماه توسط نیروهای امنیتی در شهر نوشهر بازداشت شده است.

علی‌رغم پیگیری های مکرر نزدیکان وی، تا لحظه تنظیم این گزارش هیچ اطلاعی از وضعیت این شهروند نوشهری حاصل نشده است.

در اعتراضات اخیر که بعضا با عنوان «اعتراضات دیماه» از آن یاد میشود، تعداد پرشماری از افراد در شهرهای مختلف بازداشت و مورد بازجویی قرار گرفتند.

طی این اعتراضات در سراسر ایران دست‌کم ۲۵ تن کشته شدند، بر اساس اعلام منابع رسمی اعتراضات در بیش از ۸۰ شهر برگزار شد، حدود سه هزار و هفتصد نفر نیز بازداشت شدند.

برخی از بازداشت‌شدگان با تودیع وثیقه و تا هنگام برگزاری جلسه‌ی دادگاه آزاد شده‌اند و برخی از آنها به زندان منتقل شده‌اند. با این حال کماکان از سرنوشت و یا محل نگه‌داری شماری از بازداشتیها اطلاع دقیقی در دست نیست.

هرانا پیش‌تر از موارد مشابهی از جمله بازداشت دو تن از مهندسین نیروگاه های همدان در روز ۲۱ دی‌ماه سال جاری خبر داد که خانواده این افراد هیچ اطلاعی از سرنوشت فرزندانشان ندارند.

اخلال در نظم زندان؛ تشکیل پرونده جدید علیه گلرخ ایرایی و آتنا دائمی

به گزارش خبرنگار مجذوبان نور؛ علی جمشیدی و رضا سوری دو درویش گنابادی ساکن خرم‌آباد پنجشنبه گذشته ۱۵ دی‌ماه، در منزل شخصی خود بازداشت شدند.

بنابر این گزارش؛ مأموران امنیتی ضمن تفتیش منزل آقای علی جمشیدی در نیمه‌شب ۱۵ دی‌ماه، وی را بازداشت و کلیه کتب و آثار بزرگان درویشی و همچنین دو قبضه اسلحه مجوزدار که متعلق به پدر او بود را نیز ضبط کردند.

آقای رضا سوری نیز در ساعت ۱۱ صبح‌‌ همان روز در منزلش بازداشت شد.

تاکنون از وضعیت این دو درویش و محل نگهداری آن‌ها خبری در دست نیست.

مرگ یک زندانی پس از ضرب و شتم در زندان بیرجند / شکستگی دست زندانی دیگر

یک زندانی به نام عبدالرحمان نارویی در بیرجند پس از مضروب شدن توسط ماموران زندان بوسیله شوکر برقی، جان خود را از دست داد، پیکر او برای کالبدشکافی به پزشکی قانونی تحویل داده شد. همزمان در زندان رجایی شهر کرج یک زندانی به نام بهرام تاجیک توسط ماموران زندان به شدت مضروب شد، دست این زندانی از چند ناحیه شکسته است.

 روز نهم دیماه زندانی به نام “عبدالرحمان نارویی” در زندان بیرجند از توابع خراسان جنوبی پس از درگیری با چند زندانی به اتاق افسر نگهبانی برده ش، در آنجا مضروب شد و جان خود را از دست داد.

یکی از اعضای خانواده نارویی که نخواست هویتش فاش شود به گزارشگر هرانا اطلاع داد، روز نهم دیماه عبدالرحمان با هم بندی های خودش درگیر شده است. ماموران زندان سپس او را به اتاق افسر نگهبانی منتقل کردند و در آنجا ضرب و شتم کردند.

این منبع مطلع اشاره کرد سه تن از ماموران بوسیله شوکر برقی به سر و قفسه سینه عبدالرحمان ضربه زده اند که این ضربات باعث مرگ عبدالرحمان نارویی شده است.

این زندانی از محکومان جرایم مواد مخدر بود که محکومیت ۱۵ ساله خود را از ۹ سال پبش در بند ۱۰۵ این زندان تحمل می کرد.

به گفته خانواده این زندانی، او مشکل پزشکی و سابقه قبلی بیماری نداشته است.

در حال حاضر خانواده نارویی شکایتی از عوامل جان باختن این زندانی در مرجع قضایی ثبت کرده اند. پیکر آقای نارویی برای کالبدشکافی به پزشکی قانونی سپرده شده است.

منبع: هرانا

سعید سنگر؛ عدم آزادی مشروط پس از ۱۵ سال حبس

 
زندانی سیاسی سعید سنگر، در شانزدهمین سال حبس و علیرغم برخورداری از شرایط قانونی آزادی مشروط، همچنان در زندان ارومیه نگهداری می شود.
سعید سنگر که دهم شهریور ماه امسال و در آغاز پانزدهمین سال حبس مجددا از زندان سنندج به زندان ارومیه منتقل شد و مطابق قانون شرایط برخورداری از آزادی مشروط را نیز دارد، همچنان به تحمل حبس در زندان ارومیه مشغول است.
مطابق قانون جدید مجازات اسلامی، آزادی مشروط نیازی به درخواست زندانی ندارد و  در تبصره ۱ ماده واحده قانون راجع به آزادی مشروط زندانیان، محکومان به حبس دایم پس از گذراندن ۱۲ سال از مدت حبس می‌توانند از آزادی مشروط استفاده کنند.

هیجدهمین روز اعتصاب غذا در سلول انفرادی؛ وضعیت نگران کننده علیرضا رسولی

وضعیت علیرضا رسولی، زندانی سیاسی زندان مهاباد که در سلول های انفرادی وارد هیجدهمین روز اعتصاب غذای خود شده است، “نگران کننده” توصیف شده است.

 این زندانی سیاسی که در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی و اعزام به بیمارستان علیرغم بیماری جدی، دست به اعتصاب غذا زده بود، با انتقال به سلول انفرادی از خوردن مایعات نیز امتناع می کند و دیروز با افت ناگهانی فشار، به بهداری زندان منتقل شده است.

یکی از منابع هرانا و از نزدیکان این زندانی سیاسی، درباره دلایل اقدام به اعتصاب غذای علیرضا رسولی به گزارشگر هرانا گفت: “علیرضا از بیماری جدی و ناشناخته تحلیل بافت های استخوانی رنج می برد که در حال سرایت به بخش های مختلف بدن وی است، پزشک زندان ارومیه بعد از دیدن عکس ام آر آی صراحتا گفت که از اینکه وی هنوز روی پاهایش راه می رود تعجب می کند و به عنوان کسی که از نزدیک با وی زندگی کرده ام می توانم بگویم علیرضا را فقط روحیه سرپا زنده نگه داشته است.”

علیرضا رسولی که پس از پیشرفت بیماری، در اعتراض به عدم رسیدگی پزشکی و ممانعت از اعزام به بیمارستانی خارج از زندان، دست به اعتصاب غذا زده بود، ظهر سه شنبه نوزدهم خرداد ماه در یازدهمین روز اعتصاب غذا، پس از احضار به دفتر رئیس زندان و بازجویی سه ساعته توسط عوامل اداره اطلاعات شهر مهاباد، به سلول های انفرادی زندان مهاباد انتقال یافت.

درخواست های مکرر وی و خانواده اش، از مسئولین زندان برای اعزام به مرخصی درمانی و مداوا، تاکنون بی نتیجه مانده است و این زندانی، از روز شنبه نهم خرداد ماه، دست به اعتصاب غذا زده است.

مسئولین زندان مهاباد،ضمن عدم موافقت با خواسته های وی، از پذیرش و تحویل وسایل مجاز نظیر پتو و کفش طبی که توسط خانواده برای این زندانی تهیه شده بود خودداری کردند و ریاست زندان تحویل این وسایل را، صراحتا منوط به پایان اعتصاب غذای این زندانی سیاسی کرده است.

به گفته منابع هرانا، این زندانی سیاسی، با مشکلات جسمى کاملا جدى از قبیل عفونت ریه، مشکلات زانو و نوعى بیمارى تحلیل بافت هاى استخوانى روبرو است که در حال پیشرفت است و تحلیل بافت هاى استخوانى در حال سرایت به سایر بخش هاى بدن وى است، با این وجود و با گذشت بیش از دو سال ونیم از حبس ، مسئولین زندان تا کنون از اعطاى مرخصى استعلاجى به وى و یا اعزام به بیمارستان خوددارى کرده اند.

علیرضا رسولى در دوازده مرداد ١٣٩١ درپى شرکت در تجمعات مسالمت آمیز مختلف بازداشت و به اداره اطلاعات مهاباد و سپس زندان مهاباد منتقل شد، وى در شعبه یک دادگاه انقلاب به اتهام تبلیغ علیه نظام، اقدام علیه امنیت ملى از طریق اجتماع و تبانى و هوادارى و عضویت در گروه پژاک محاکمه شد، وى از اتهام عضویت در گروه پژاک تبرئه شد و برای سایر اتهامات جمعا به سه سال و نیم حبس تعزیرى محکوم شد که در دادگاه تجدید نظر نیز عینا تأیید شد.

این زندانى سیاسى با قطعى شدن حکم در هفدهم اسفند ٩٢ به زندان ارومیه تبعید شد و در فروردین ماه ٩٣ مجددا به زندان مهاباد منتقل شد.

منبع: هرانا

شکایت روحانی زندان از کشیش فرشید فتحی

روحانی بند ۱۰ زندان رجایی شهر کرج که خواستار ضبط و توقیف کتب مذهبی مسیحیان بند شده بود در پی ممانعت ایشان شکایتی مبنی بر توهین از کشیش فرشید فتحی کرده است.

 روحانی و پیش نماز بند ۱۰ زندان رجایی شهر کرج طی روز پنج‌شنبه ۱۴ اسفند ماه از مسیحیان این بند می‌خواهد که کتب مذهبیشان را جهت بازرسی به وی تحویل دهند که این موضوع با مخالفت این زندانیان روبرو می‌شود.

یکی از زندانیان این بند به گزارشگر هرانا گفت: «پیشنماز بند ۱۰ بنام مرتضوی طی درخواستی بی‌دلیل دستور تحویل گرفتن کتابهای شخصی مسیحیان را جهت بازرسی صادر نمود. از آنرو که مسیحیان این بند کتابهای مذهبی خود را از مسیرهای قانونی و با موافقت رئیس زندان و حفاظت وارد نموده‌اند حاضر به تحویل آنها به پیش نماز نشدند.»

این منبع در ادامه بیان داشت: «روحانی بند نیز که از این موضوع ناراحت شده بود به دروغ گزارشی مبی بر توهین برای کشیش فرشید فتحی پر کرده و این موضوع می‌تواند برای وی حکم ۲ سال زندان را در پی داشته باشد.»

گفتنی است، پیشنماز و روحانیون هر بندی از سوی واحد فرهنگی زندان به داخل بند‌ها اعزام می‌شود و این روحانیون حقی جهت بازرسی و یا توبیخ زندانیان ندارند.

فرشید فتحی، نوکیش مسیحی و از رهبران کلیساهای خانگی صبح روز سه‌شنبه ۲۸ مرداد ماه سالجاری، به دستور دادگاه انقلاب و توسط سازمان زندان‌ها از بند ۳۵۰ زندان اوین به زندان رجایی شهر کرج انتقال یافت.

وی چهار سال قبل در روز یکشنبه ۵ دی ماه ۱۳۸۹ در آستانه سال نو میلادی در پی بازداشتهای گسترده و از پیش تعیین شده توسط ماموران امنیتی بازداشت و در ‌‌‌نهایت به ۶ سال زندان محکوم شد. در پی این حادثه نیز شمار بسیاری از شهروندان مسیحی و از اعضا کلیساهای خانگی در تهران و برخی شهرستان‌ها نیز بازداشت شدند.

هرانا

ششمین سال از دوران ۲۰ سال حبس ایوب پُرکار در «تبعید، بدون مرخصی و امکان ملاقات»

در ششمین سال از زمان بازداشت ایوب پُرکار، ۵۳ ساله، خلبان اخراجی ارتش، رزمنده جنگ ۸ ساله ایران- عراق، این زندانی سیاسی زندان کارون اهواز،  همچنان در «تبعید، بدون مرخصی و امکان ملاقات»، دوران ۲۰ سال حبس خود را در می گذراند.

بنا بر اطلاع «کمپین صلح فعالان در تبعید»، ایوب پُرکار که  در دی‌ماه ۱۳۸۷، پس از انتقاداتی به دولت وقت بازداشت شده بود، در شش سال گذشته پس از دو تبعید به زندان بهبهان و زندان کارون اهواز، از حق مرخصی برخوردار نبوده و از طرفی، خانواده و به ویژه مادر کهنسال این زندانی نیز، به دلیل مسافت طولانی و کهولت سنی در تمام این مدت، قادر به ملاقات وی نبودند.

ایوب پرکار، در دی‌ماه ۱۳۸۷، پس از انتقاداتی به دولت وقت، به اتهام ارتباط با سازمان مجاهدین خلق متهم، و بازداشت شد. او ابتدا در ۷ آذر ۱۳۸۸ در شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران در دادگاهی غیرعلنی به ریاست قاضی پورعباسی به اعدام محکوم شد. این حکم در شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر، به ۲۰ سال زندان، تبدیل شد.

وضعیت نامناسب بهنام ابراهیم‌زاده در بیستمین روز اعتصاب غذا

 بهنام ابراهیم‌زاده در بیستمین روز اعتصاب غذا از هوش رفت و به بهداری زندان منتقل شد.

این زندانی سیاسی زندان رجایی شهر کرج که از روز ۱۲ آذر ماه دست به اعتصاب غذا زده است، طی روز دوشنبه ۱ دی ماه از هوش رفت و به بهداری زندان منتقل شد.

وی پس از بازگشت از بهداری زندان نیز از وضعیت نامناسب جسمی رنج می‌برد و از ناحیه کمر و پا‌ها احساس بی‌حسی می‌کرده است.

بهنام ابراهیم‌زاده در اعتراض به عدم رعایت اصل قانونی تفکیک جرایم و انتقالش از بند زندانیان سیاسی به بند ۱ زندان رجایی شهر دست به اعتصاب غذا زده است.

بهنام ابراهیم‌زاده فعال کارگری که از سوی دادگاه انقلاب به اتهام اجتماع و تبانی به ۵ سال حبس تعزیری محکوم شده، در حال سپری کردن چهارمین سال محکومیت خود است. وی در تاریخ ۲۲ خرداد ۸۹ توسط ماموران امنیتی دستگیر شد و در دادگاه انقلاب ابتدا به ۲۰ سال زندان محکوم و حکم وی در دادگاه تجدید نظر به ۵ سال حبس تعزیری تقلیل یافت.

منبع: هرانا