ایمان سلیمانی و دلایل خطر ابطال پروانه وکالت و نقص سیستماتیک حقوق وکلا در رژیم اسلامی

 

ایمان سلیمانی، وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر، به دلیل فعالیت‌های حرفه‌ای خود در دفاع از نوکیشان مسیحی و زندانیان عقیدتی، با تهدید جدی ابطال پروانه وکالت روبه‌ روست. این در حالی است که وی پیش‌ تر دو بار در مراجع رسمی کشور تبرئه شده: یک‌ بار در دادگاه عمومی و بار دیگر در دادگاه انتظامی کانون وکلای خوزستان. با وجود این آرا، دادستانی کانون وکلا با بی‌اعتنایی به احکام صادره، پرونده را برای ابطال پروانه وکالت و محرومیت دائم از شغل وکالت به دادگاه عالی انتظامی قضات ارجاع داده است—اقدامی که با انتقادهای جدی در خصوص نقض استقلال نهاد وکالت مواجه شده است.

آغاز پرونده

پرونده از شکایت «حفاظت اطلاعات دادگستری خوزستان» علیه آقای سلیمانی آغاز شد. وی با اتهامات «توهین به مقدسات» و «تبلیغ علیه نظام» مواجه گردید؛ اما پس از بررسی در دادسرای عمومی و انقلاب، به دلیل نبود مدارک کافی، قرار منع تعقیب صادر و پرونده مختومه اعلام شد.

رأی برائت در دادگاه انتظامی

در ادامه، پرونده‌ای با موضوع «تخلف انتظامی» در شعبه دوم دادگاه انتظامی کانون وکلای خوزستان تشکیل شد. این دادگاه در تاریخ ۹ مهر ۱۴۰۳ با تأکید بر اینکه اتهامات وارده جنبه شخصی داشته و ارتباطی با شغل وکالت ندارد، رأی به برائت کامل وی صادر کرد. در متن حکم نیز صراحتاً آمده که صلاحیت این دادگاه صرفاً محدود به رسیدگی به تخلفات مرتبط با حرفه وکالت است.

اقدام کم‌ سابقه دادستانی کانون

با این حال، دادستانی کانون وکلای خوزستان بدون ارائه دلایل حقوقی قانع‌کننده، به رأی صادره اعتراض کرده و در اقدامی کم‌سابقه، پرونده را به دادگاه عالی انتظامی قضات در تهران ارجاع داده است. این در حالی‌ است که ایمان سلیمانی، به عنوان وکیلی مستقل، خوش‌سابقه و متعهد، بارها وکالت پرونده‌های نوکیشان مسیحی را به صورت رایگان پذیرفته و در دفاع از حقوق موکلان خود، موفقیت‌های چشمگیری به دست آورده است.

فشارهای سیستماتیک علیه وکلای مدافع اقلیت‌های دینی

یکی از چالش‌های اساسی در برخورد با اقلیت‌های دینی در ایران، فشارهای سازمان‌یافته و هدفمند بر وکلای مدافع آن‌هاست. تهدید، پرونده‌سازی و طرح اتهامات فاقد مستندات معتبر باعث شده بسیاری از وکلای مستقل، به‌ دلیل نگرانی از تبعات امنیتی، از پذیرفتن این‌گونه پرونده‌ها خودداری کنند.

نویسنده با بیان اینکه پرونده ایمان سلیمانی نماد روشنی از بحران ساختاری در نظام قضایی رژیم اسلامی است—بحرانی که در آن، وکیل نه‌ تنها مدافع حقوق، بلکه خود به قربانی فشارهای امنیتی و قضایی تبدیل می‌شود. ابطال احتمالی پروانه وکالت وی، نه‌ تنها ضربه‌ ای جبران‌ ناپذیر به استقلال نهاد وکالت است، بلکه نشانه‌ ای نگران‌ کننده از تشدید سرکوب سیستماتیک علیه مدافعان حقوق بشر و اقلیت‌های دینی در ایران به‌ شمار می‌رود.

ایمان سلیمانی از معدود وکلایی‌ ست که با نیت انسانی و بدون چشم‌ داشت مالی، سال‌ها در کنار اقلیت‌های تحت فشار ایستاده است. اکنون، صرفاً به دلیل پایبندی به وظیفه حرفه‌ای خود، با موجی از اتهامات بی‌ پایه و فشارهای سازمان‌ یافته مواجه شده است.

نوشته: حسام عطارزاده طوسی

By: Hesam Attarzadeh 

Iman Soleimani, a lawyer and human rights advocate, is facing the serious threat of disbarment due to his professional work in defending Christian converts and prisoners of conscience in Iran. This comes despite the fact that he has been acquitted twice by official legal authorities—once by a public court, and once by the Disciplinary Court of the Khuzestan Bar Association. Nevertheless, the Bar Association’s prosecutor, disregarding these verdicts, has referred his case to the High Disciplinary Court of Judges in Tehran in a move that has raised serious concerns regarding the erosion of judicial independence and the autonomy of the legal profession in Iran.

Case Background

The case was initiated following a complaint by the Khuzestan Judiciary’s Intelligence Protection Unit, accusing Mr. Soleimani of "insulting religious sanctities" and "propaganda against the regime." After investigation, however, the Public and Revolutionary Prosecutor’s Office dismissed the charges due to a lack of evidence, issuing a non-prosecution order and formally closing the case.

Acquittal by the Disciplinary Court

Subsequently, a separate case was filed under the title of “professional misconduct” at Branch Two of the Disciplinary Court of the Khuzestan Bar Association. On October 1, 2024 (9 Mehr 1403), the court ruled in his favor, stating that the allegations were of a personal nature and bore no relevance to his legal practice. The ruling explicitly affirmed that the court’s jurisdiction is limited to reviewing misconduct directly related to legal duties.

An Unprecedented Move by the Bar Association Prosecutor

Despite the court’s clear ruling, the Khuzestan Bar Association’s Prosecutor challenged the verdict without providing legally convincing reasons and, in an unprecedented move, referred the case to the High Disciplinary Court of Judges in Tehran. This escalation comes even though Iman Soleimani is widely known as an independent, principled, and experienced lawyer who has represented numerous Christian converts free of charge, achieving considerable success in defending their rights.

Systematic Pressure on Lawyers Representing Religious Minorities

One of the key challenges in Iran’s handling of religious minority cases is the organized and targeted pressure imposed on their legal representatives. Independent lawyers who take on such cases often face threats, fabricated charges, and baseless accusations. These risks have caused many lawyers to avoid defending prisoners of conscience, fearing retaliation by security and intelligence agencies.

The case of Iman Soleimani is a clear symbol of the structural crisis within the Iranian judicial system—a system where lawyers are no longer solely defenders of justice, but also targets of institutionalized suppression. His potential disbarment would deal a devastating blow to the independence of the legal profession, and signals an alarming escalation in the systematic repression of human rights defenders and religious minorities in Iran.

Iman Soleimani is one of the few lawyers who, with no financial motivation and out of pure humanitarian conviction, has stood by persecuted minorities for years. Today, simply for honoring his professional and moral obligations, he faces an onslaught of groundless accusations and orchestrated pressure.