شهرداری تهران از ایستگاه تازه‌ای در خط ۶ مترو در هفته های اخیر رونمایی کرد؛ ایستگاهی با نام «مریم مقدس (س)» در خیابان نجات‌اللهی. مسئولان شهری هدف را «نمایش احترام به ادیان الهی و همزیستی ادیان در ایران» عنوان کردند!! اما این نماد ظاهراً صلح طلبانه، در تضاد آشکار با واقعیت روزمره‌ی مسیحیان در سراسر ایران است جایی که ده‌ها تن از پیروان مسیحیت به ویژه «نوکیشان مسیحی» در زندان‌های رژیم اسلامی روزگار می‌گذرانند.
رسانه‌های رژیم اسلامی و ملاهای حکومتی از این ایستگاه به عنوان «نمادی از مدارا و احترام متقابل» یاد کردند. اما پیام آن «در تضاد با واقعیت اجتماعی اقلیت‌های دینی اللخصوص مسیحیان و نوکیشان مسیحی در ایران» است. در حالی که مقامات از همزیستی سخن می‌گویند، گزارش‌های بین‌المللی از افزایش بازداشت‌ها، تهدیدها و محاکمه‌های سنگین علیه مسیحیان حکایت دارد.
مطابق گزارش سالانه‌ی سازمان‌های Open Doors، Article18، CSW و Middle East Concern، ایران یکی از ده کشور نخست در فهرست «خطرناک ترین کشورها برای پیروان مسیحیت» است.احکام صادره غالباً شامل ۵ تا ۱۰ سال زندان به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» یا «تبلیغ علیه نظام» است — اتهاماتی که ماهیت مذهبی دارند اما با واژگان سیاسی پوشیده می‌شوند.
حتی مسیحیانِ قومی (ارمنی و آشوری) نیز تحت نظارت امنیتی شدید هستند و اجازه ندارند آیین خود را به زبان فارسی برگزار کنند؛ در نتیجه، هرگونه ارتباط با جامعه‌ی فارسی زبان میتواند به عنوان «تبلیغ دینی» تلقی و جرم‌انگاری شود.
در سال‌های اخیر چندین پرونده مورد توجه نهادهای حقوق بشری قرار گرفته است:
نرگس ناصری، عباس سوری و مهران شملویی، سه مسیحی که از اسلام روی گردانده اند، در سال ۲۰۲۴ به بیش از ۴۰ سال زندان محکوم شدند.حامد افضلی و چهار تن دیگر در خوزستان به مجموعاً ۲۵ سال و ۹ ماه حبس به دلیل «برگزاری جلسات دعا» محکوم شدند.لاله ساعتی پس از ۱۵ ماه زندان در ۲۰۲۴ آزاد شد؛اما جرمش «ارتباط با سازمان‌های مسیحی خارج از کشور» عنوان شد!این احکام اغلب بدون دادرسی عادلانه، بدون وکیل مستقل و با فشارهای شدید روانی صادر می‌شوند. برخی بازداشت‌شدگان گزارش داده‌اند که در بازجویی‌ها برای بازگشت به اسلام تحت فشار قرار گرفته‌اند.
رژیم اسلامی ایران در سطح بین‌المللی همواره بر وجود «آزادی مذهبی برای اقلیت‌ها» تأکید دارد، اما در عمل تفاوتی بنیادین میان اقلیت‌های رسمی (ارمنی و آشوری) و نوکیشان مسیحی که از اسلام به مسیحیت ایمان آورده اند قائل است.قانون اساسی تنها سه گروه مذهبی را به رسمیت می‌شناسد: زرتشتیان، یهودیان و مسیحیان قومی. اما کسانی که مسلمان بوده و به مسیحیت گرویده‌اند، از هیچ حمایت قانونی برخوردار نیستند و در معرض تعقیب امنیتی قرار می‌گیرند. به همین دلیل، هزاران ایرانی مسیحی تازه ایمان یافته ناچار به فعالیت پنهانی یا مهاجرت شده‌اند.
نویسنده با بیان اینکه ایستگاه مریم مقدس شاید از نظر معماری یکی از زیباترین نقاط مترو تهران باشد؛ اما این زیبایی نمی‌تواند چهره‌ی زشت نقض نظام‌مند آزادی مذهب توسط رژیم جمهوری اسلامی را پنهان کند و نمادسازی‌های مذهبی اگر با اصلاح قانون، تضمین آزادی وجدان و پایان دادن به تبعیض همراه نشود، چیزی بیش از نقاب تبلیغاتی بر واقعیتی سرکوبگر نخواهد بود.
حسام عطارزاده
