بیش از پنجاه زندانی بند 350 به قرنطینه بند 7، تبعید شدند

اعتراض و درگیری زندانیان سابق  بند 7  زندان اوین نسبت به  انتقال زندانیان سیاسی بند 350 که اخیرا به این بند تبعید شده بودند، منجر به تبعید مجدد زندانیان سیاسی، اینبار به “قرنطینه بند 7″ شد.

بنا بر اطلاع “کمپین صلح فعالان در تبعید” روز سه شنبه 21 مرداد،  پس از درگیری ناشی از کمبود فضا و محل خواب در بند 7 زندان اوین، بیش از پنجاه زندانی سیاسی بند 350  برای دومین بار در هفته اخیر تبعید و اینبار به قرنطینه بند 7 این زندان منتقل شدند. علاوه بر آن برخی زندانیان بند 350 ، همچون حمید بابایی، امید کوکبی، سمکو خلقتی و … که در لیست تبعید قرار داشته ولی نسبت به این انتقال اعتراض و مقاومت کرده بودند ، نیز مستقیما به قرنطینه بند 7 منتقل شدند.

این در حالیست که فضای قرنطینه بند 7 بسیار نامناسب گزارش شده به طوری که جمعیت زیاد زندانیان تبعید شده، تنها امکان استفاده از یک هواخوری 3 متری دارند.

همچنین مقررات خشن قرنطینه بر مشکلات این زندانیان سیاسی افزوده است.

یک منبع آگاه در این خصوص توضیح داده که هر اتاق قرنطینه بند 7، یک رئیس تعیین شده، و حتی اجازه تماس تلفنی به خارج از زندان با اجازه رئیس می باشد. یا اینکه رئیس اتاق تعیین می کند که آیا حق تماشای تلویزیون را دارند یا نه.

از سوی دیگر به علت حضور زندانیان با جرایم مختلف در یک بند، منجر به در گیری های زیادی در روز اول، بین زندانیان شده است.

اسامی برخی از زندانیان که به قرنطینه بند 7 منتقل شده اند به شرح زیر است:

سیدجمال حسینی درخاک«آرام» گرفت

مراسم خاکسپاری و بزرگداشت سیدجمال حسینی، عضو بنیان‌گذار«مجموعه فعالان حقوق بشردرایران» و«سردبیرخبرگزاری هرانا» درشهر«نوشهیر» کشور ترکیه با حضورجمعی از دوستان، همکاران وخانواده آن زنده یاد برگزار شد.

به گزارش سحام به نقل از هرانا، این مراسم روزدوشنبه، مورخ ۲۰ مردادماه(۱۱آگوست) ساعت۹ صبح با تجمع درمقابل پارک گل باغچه شهر نوشهیرآغاز و سپس حاضرین، راهی قبرستان اصلی شهر برای اجرای مراسم تدفین شدند. خاکسپاری زنده یاد حسینی که به‌صورت«امانی» در خاک ترکیه صورت گرفته است، با ادای احترام جمع حاضر و بستگان وی به‌خصوص با قراردادن شاخه‌های گل بر مزارش همراه شد.
پس از پایان خاکسپاری، مراسم بزرگداشت درسالن همایش«هتل ددمان» شهر نوشهیر برگزار شد. دراین مراسم«بهروزجاوید تهرانی»، دوست وهمکار«جمال حسینی»، که مدیریت برنامه را برعهده داشت، با ایراد سخنانی کوتاه یاد و خاطره آن مرحوم را گرامی داشت.
«جاوید تهرانی» سخنان خود را با ارایه بیوگرافی حسینی آغاز کرد. وی در بخشی ازسخنان خود اظهار داشت:«… جمال یک رهرو نبود، او درواقع راهبر وآغاز کننده بسیاری از فعالیت‌هایی بود که بعضا در تاریخ معاصرسازمان‌های مدافع حقوق بشرایران، بی‌سابقه بود. جمال چیزی به نام زندگی شخصی را فراموش کرده بود، او زندگی‌اش را در رابطه با کارش وقف کرده بود…».

یکی از خواهران زنده یاد جمال حسینی، به نمایندگی از خانواده اش، سخنران بعدی مراسم بود که با قرائت پیام خانواده، ازحضار و تمام کسانی که برای خاطر تسلای بازماندگان، تلاشی کرده‌اند تشکر کرد. او در پی حضور پرشور هموطنان دراین مراسم گفت:«فکر می‌کردیم برادرم را درغریبی باید به خاک بسپاریم، اما شما باحضورتان به ما نشان دادید جمال غریب نیست.»

«سام محمودی سرابی» درادامه برنامه با تسلیت به بازماندگان به ایراد سخنانی پرداخت و یاد جمال حسینی را گرامی داشت.

مادر ستار بهشتی درگفت‌وگو با «شرق»: این پرونده تا زمان بررسی در یک دادگاه علنی همچنان باز است.

مهدی قدیمی- شرق

 اعلام حکم نهایی بازجویی که در ماجرای مرگ ستار بهشتی مقصر دانسته شده بود، با واکنش خانواده «ستار» همراه شد. پس از آنکه روز چهارشنبه حکم نهایی اکبر تقی‌زاده، مامور پلیس فتا و متهم اصلی پرونده قتل ستار بهشتی منتشر و مشخص شد که مجازات او سه‌سال حبس، ۷۴ضربه شلاق و البته دوسال اعزام به برازجان خواهد بود، سخن مادر ستار درباره قبول نداشتن این رای به سرعت در فضای مجازی انتشار یافت. اظهاراتی که وجه مشترک همه آن‌ها، اعتراض خانواده به اتهام «قتل‌شبه‌عمد» بود اما برای شنیدن سخنانی بیش از این، تنها راه، دیدار با گوهر عشقی، مادر ستار بود.

 ظهر روز جمعه وقتی زنگ خانه گوهر عشقی را یک‌بار زدم و جوابی نیامد، سراغ او را از همسایه‌ها گرفتم و بلافاصله راه امامزاده محمدتقی را نشانم دادند. می‌گویند همیشه بر سر مزار ستار می‌رود. راهی شدم و وقتی به امامزاده کوچک واقع در انتهای رباط‌قدیم رسیدم، از مرد افغانی‌الاصلی که به امور قبرستان کوچک امامزاده رسیدگی می‌کرد، سراغ مادر ستار را گرفتم. گفت: «از صبح اینجا بود، چند دقیقه قبل رفت.» و حالا دوباره راهی خانه می‌شوم؛‌‌ همان در کوچک انتهای بن‌بست که بر سردر آن عکس ستار بهشتی نصب شده است. مادرش در را باز می‌کند، هنوز سیاهپوش است. می‌گوید تازه از راه رسیده‌ام و دعوت می‌کند وارد خانه شوم. خانه‌ای که همه مساحتش با دو فرش کوچک پر شده بود، می‌گوید تا قبل از کشته‌شدن ستار، خانه اینطور نبود. اینجا فقط موکت داشتیم و‌‌ همان پارچه سفیدی که کنار میز لوازم ستار روی زمین است، جایی بود که ستار قبل از بازداشت روی آن نشسته بود و من هم در‌‌ همان حالت نگهش داشته‌ام. می‌گوید بعد از رفتن ستار، دامادش کمی به اوضاع خانه رسیدگی کرده تا برای پذیرایی از «میهمانان ستار» مرتب‌تر باشد. فرش‌ها را هم چند دانشجو به خانه آورده‌اند.

ما سیاسی نیستیم

از حکم صادرشده می‌پرسم، می‌گوید چهارشنبه این حکم را برای ما آوردند و گفته‌اند که قطعی است. البته قبل از این اگر هم حکم اولیه‌ای صادرشده به ما نداده بودند ولی هم حکم اولیه و هم این حکم قطعی را قابل‌قبول نمی‌داند و توضیح می‌دهد: «وقتی خانم دکتر مبارکی در گزارش پزشکی‌قانونی که برای دکتر ضیایی نوشته و در پرونده هم موجود است، نوشته که ستار از پنج ناحیه، از جمله کبد و کلیه و مخچه، دچار خونریزی بر اثر ضربه شده، چطور ممکن است این قتل «شبه عمد» باشد؟» می‌پرسم این نامه را دیده‌ای؟ می‌گوید: «خانم پورفاضل که وکیل ماست همه این‌ها را دارد و به ما هم نشان داده است.» به اینجا که می‌رسد، انگار می‌خواهد حرف‌های دیگری بزند. بحث پرونده را‌‌ رها می‌کند و بی‌مقدمه می‌گوید: «ببین پسرم، ما اصلا سیاسی نیستیم. پسر من گوشه همین اتاق نشسته بود که آمدند بردندش. من می‌خواهم مادر و پسری با هم حرف بزنیم. اگر پسر من جاسوس بود و به جایی وابسته بود، هر روز سر چهارراه نمی‌ایستاد تا یک نفر برای کارگری ببردش. اگر می‌خواست از کسی حرف‌شنوی داشته باشد و برای منافع کسی کار سیاسی کند که وضع زندگی ما این نبود.»

دنبال «قصاص» نبودیم، اما این قتل «شبه‌عمد» نیست

 از اعتراضش به حکم صادره می‌پرسم و دوباره شروع می‌کند به توضیح‌دادن: «ما گفتیم اگر آن‌طور که شما می‌گویید هیچ‌کدام از این عوامل باعث مرگ پسرم نشده، پس لااقل به ما بگویید که دلیل مرگ ستار چه بوده است؟ جوابشان این بود که این مورد از موارد نادری است که علت آن مشخص نیست.» می‌گوید ما اصلا اتهام قتل «شبه‌عمد» را قبول نداشتیم و این را در نامه‌ای به دادگاه اعلام کردیم. ما گفتیم از شکایت خود انصراف نمی‌دهیم. خود آقای شهریاری که بازپرس پرونده شکایت ما بود، می‌گفت اگر همه اتهامات ستار ثابت می‌شد نهایتا چند سال زندان داشت. گفتم لااقل کسانی را که آن شب در اوین ستار را دیده‌اند بیاورید و بپرسید که چرا ستار بدنش آسیب دیده بود. و حالا انگار دوباره فرصتی یافته تا حرف‌های دلش را بزند: «ما که دلمان نمی‌آید یک مورچه را بکشیم. اگر از‌‌ همان روز اول می‌آمدند و می‌گفتند عذر می‌خواهیم، مامور ما اشتباه کرده، حالا این شما و این مامور ما، به خدا ما اهل این نبودیم که بخواهیم کسی را اعدام کنیم.»

درباره برخوردهایی که باعث رنجش خاطرش شده، سوال می‌کنم و می‌گوید: «یک هفته بعد از اینکه آقا ستار را بردند، آقایی به نام نجفی آمد و از همسایه‌ها درباره پسرم تحقیق کرد که آیا اهل خلاف بوده یانه؟ همه هم گفته بودند پسر خوب و سالمی بوده و در محل، روی اسمش قسم می‌خوردند. همسایه‌ها فکر کرده بودند قرار است ستار آزاد شود. اینجا همه خانه‌ها قولنامه‌ای است و همسایه‌ها گفته بودند که ما سند نداریم اما همین بنچاق خانه‌هایمان را می‌گذاریم که ستار را آزاد کنید. آن آقا بعدش به در خانه ما آمد و گفت می‌خواهیم ستار را آزاد کنیم، بگویید یکی از مردان خانواده‌تان بیاید. گفتم خودم می‌آیم، گفت نه کارش زیاد است، باید یک مرد باشد. من هم به دامادم گفتم و قرار شد برود.»

از «اشتون» تا نماینده «رباط‌کریم»

از رفتار مسوولان می‌پرسم و می‌گوید: «تا زمان دولت قبلی که خبری نبود؛ دولت هم که عوض شد باز چیزی برای ما تغییر نکرد. اما من همیشه گفته‌ام که از آقای احمد توکلی ممنونم، چون در مجلس موضوع ستار را مطرح کرد. از آقای علی مطهری هم همیشه تشکر کرده‌ام؛ چون همیشه به ما توجه داشت، از ما در دفتر خودش پذیرایی کرد و ماجرای ستار را هم پیگیری و حتی وزیر کشور را هم به مجلس احضار کرد تا توضیح بدهد. اما بقیه کاری به ما نداشتند. من متاسفم که حتی نماینده شهرمان را در همه این ۲۰‌ماه، یک‌بار هم ندیده‌ام. من اصلا انتظاری ندارم، ولی وقتی می‌بینم خانم «اشتون» از آن طرف دنیا آمد، من را دعوت کرد و حرف‌هایم را شنید، اما نماینده شهرمان حتی یک‌بار هم به ما سر نزده است. بالاخره ستار اهل همین شهر بوده و لااقل همه می‌دانند که با او بدرفتاری شده، اما متاسفانه اصلا اهمیت ندادند.» دیگر حرفی نمانده که درباره‌اش صحبت کنیم. می‌پرسم نکته دیگری مانده که بخواهی بگویی؟ و حرف آخر مادر ستار این است: «شاید به نظر این‌ها پرونده تمام شده باشد؛ اما از نظر خانواده ستار این پرونده تا زمانی‌که در یک دادگاه علنی با همه اسناد و مدارک و اتهامات موجود بررسی شود، همچنان باز است.»

منبع: توانا

انتقاد کارشناسان سازمان ملل از بازداشت روزنامه‌نگاران در ایران

احمد شهید، گزارشگر ویژه حقوق بشر ملل متحد برای ایران، در بیانیه‌ای مشترک با پنج کارشناس حقوق بشر این سازمان، روز جمعه ۱۷ مرداد، در مورد موج تازه بازداشت روزنامه‌نگاران و احکام صادر شده علیه آنها در ایران هشدار داده است.

آقای شهید در این بیانیه گفته است «محاکمه افراد به خاطر بیان عقایدشان، کاملا غیر قابل قبول است».

به گفته این کارشناسان حقوق بشر سازمان ملل، طی دو ماه و نیم گذشته دست‌کم ۳۶ نفر؛ در این میان روزنامه‌نگار، کاربر و فعال اینترنتی، فیلم‌ساز و نویسنده، به دلیل کار روزنامه‌نگاری خود یا ابراز عقیده، در ایران بازداشت، احضار یا محکوم شده‌اند.

در این میان جیسون رضائیان، و یک عکاس، هر دو دارای تابعیت دوگانه ایرانی-آمریکایی نیز هستند.

البته دولت ایران تابعیت دوگانه را به رسمیت نمی‌شناسد و مرضیه افخم، سخنگوی وزرات خارجه، نیز ۱۵ مرداد ماه در این مورد گفته بود «ما تابعیت مضاعف نداریم این افراد ایرانی هستند اما آمریکایی‌ها موضوع این افراد را از بعد تابعیت مضاعف مطرح می‌کنند در حالی که ما این موضوع را از زوایه تابعیت ایرانی پیگیری کرده‌ایم».

آمریکا خواستار آزادی این افراد است.

خانم افخم خود گفته بود که از اتهام بازداشت‌شدگان به طور رسمی و مستند اطلاعاتی ندارد.

از دیگر کسانی که در این بیانیه به او اشاره شده، ارژنگ داوودی، زندانی سیاسی و «نویسنده‌ای» است که اخیرا برایش به جرم «محاربه»، در دادگاه بدوی حکم اعدام صادر شده است.

احمد شهید و کارشناسان سازمان ملل می‌گویند «افراد و روزنامه‌نگارانی که از حق خود برای آزادی بیان وعقیده استفاده می‌کنند باید حمایت شوند و نه اینکه مورد تعقیب قرار گیرند».

آنها می‌گویند محکومیت‌های سنگین صادر شده در پی دادگاه‌های ناعادلانه و بدون رویه قانونی، در مورد اتهام‌هایی که اعدام و زندان‌های بلندمدت را در بر نمی‌گیرند، نقض شدید قوانین بین‌المللی در مورد حقوق بشر است»، «با چنین احکام سنگینی نمی‌توان مدارا کرد و باید نقض شوند».

ایران هنوز واکنشی به گزارش تازه کارشناسان سازمان ملل نشان نداده است ولی در مواردی شبیه به این، آنها را رد کرده است.

منبع: رادیو فردا

حکم سه سال حبس برای تنها متهم پرونده شکنجه و قتل ستار بهشتی

تنها متهم پرونده شکنجه و قتل ستار بهشتی به سه سال حبس، دو سال تبعید و ۷۴ ضربه شلاق محکوم شد.

حکم اکبر تقی زاده، بازجوی نیروی انتظامی و تنها متهم پرونده شکنجه و قتل ستار بهشتی، در شعبه ۱۰۵۷ دادگاه جزایی تهران صادر شده و در شعبه ۱۴ دادگاه تجدیدنظر استان تهران مورد تایید قرار گرفته است.

گفتنی است مرگ ستار بهشتی از سوی مراجع قضایی «قتل شبه عمد» تشخیص داده شده است و خانواده ستاربهشتی به عنوان ولی دم، رسیدگی دادگاه با این عنوان اتهامی را قبول ندارند و می گویند که قاتل ستار بهشتی در حضور بازپرس پرونده، آقای شهریاری و وکیل قانونی ستار، به شکنجه و قتل ستار اعتراف کرده است.

خانواده ستاربهشتی اعتقاد دارند با توجه به اقرار صریح متهم نزد بازپرس پرونده، گزارش صریح پزشکی قانونی مبنی بر شکنجه و وجود آثار خون ریزی داخلی در چندین نقطه بدن ستاربهشتی و همچنین حضور خانواده در آن دادگاه به همراه وکیل قانونی، رسیدگی به این پرونده با عنوان اتهامی«قتل شبه عمد» محلی از اعراب ندارد و بازجو باید با عنوان اتهامی«قتل عمد» محاکمه و به مجازات مصرح در قانون محکوم شود.

قوه قضاییه در حالی  با صدور این حکم پرونده شکنجه و قتل ستار بهشتی را مختومه اعلام کرده که هیچ یک از زندانیان بند ۳۵۰ اوین که شاهد شکنجه وی بودند، برای ادای شهادت به این دادگاه احضار نشده اند.

«ستار بهشتی» وبلاگ‌نویس رباط‌کریمی نهم آبان سال ۱۳۹۱ توسط پلیس «فتا» دستگیر شد و چهار روز بعد دادستان کل کشور خبر فوت او را تایید کرد. وی ۱۸ آبان در بهشت‌ زهرای رباط‌ کریم، به خاک سپرده شد.

منبع: هرانا

من و پدرم خدا یک،هستیم.

مرداد ماه بهانه ایی برای نوشتن اعدام و کشته شدن وبلاگ نویسان

مرداد ماه شاهد به خون نشاندن خانوادهایی هستیم که رژیم اسلامی ایران به دلیل ترس از آگاه شدن مردم، فرزندان  وبلاگ نویس آنها را به دلیل اعتراض به شرایط  بد صورت گرفته از طرف حکومت ودولت تحت شرایط وحشیانه از بین برده.

در 8 مردادماه 1385 جنبش دانشجویی شاهد کشته شدن مشکوک اکبر محمدی بود . اکبر یکی از فعالان دانشجویی بود که از سال 1378 و در پی اعتراضات دانشجویی تهران دستگیر، شکنجه و زندانی شد.

اما در 14 مرادماه 1387 یعقوب مهرنهاد روزنامه نگار و بلاگ نویس بلوچ پس از بازداشت و شکنجه توسط مامورین وزارت اطلاعات بطور غیر منتظره ای در محوطه زندان زاهدان بدارآویخته شد. اتهام وی پس از اعدام (( محاربه و فساد فی الارض)) از طریق راه اندازی تشکل مدنی و وبلاگ نویسی اعلام گردید.

اما با تمام رعب و وحشت صورت گرفته از سوی رژیم ایران هنوز شاهد دست به قلم بودن جوانان برای نوشتن نقص حقوق بشر از سوی رژیم بوده .

حسام عطارزاده

قتل دست‌کم دو کوله بر توسط نیروی انتظامی

 طی دو روز گذشته «سالار کلاشی» و «حسن بانی‌هیله» دو کوله بر کرد در منطقه ثلاث باباجانی به ضرب گلوله مستقیم نیروی انتظامی از پای درآمدند.

بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، طی روز جمعه ۱۰ مرداد ماه «سالار کلاشی» کوله بر جوان کرد، در حالی که بر موتور سیکلت سوار بود به ضرب گلوله مستقیم نیروی انتظامی منطقه ثلاث باباجانی از پای درآمد.

روز پنج‌شنبه ۹ مرداد ماه نیز «حسن بانی‌هیله» اهل روستای قالیچه از توابع ثلاث باباجانی به ضرب گلوله مستقیم نیروی انتظامی کشته شد.

یک منبع مطلع که نخواست نامش فاش شود در این خصوص به گزارشگر هرانا گفت: «بغیر از این دو مورد دو کوله بر دیگر نیز طی سه روز گذشته در منطقه ثلاث باباجانی کشته شده‌اند. این افراد همگی بدلیل فقر و بیکاری اقدام به فروش گازوئیل به آنسوی مرز می‌کردند.

منبع: هرانا

هاشم آقاجری به یک سال حبس محکوم شد

 هاشم آقاجری، استاد دانشگاه و فعال سیاسی از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به یک سال حبس تعزیزی محکوم شد.

به گزارش ایلنا، اتهام وی از سوی قاضی مقیسه فعالیت تبلیغی علیه نظام عنوان شده است، این فعال سیاسی پیشتر در پی یک سخنرانی در همدان که در تاریخ ۲۹ خرداد ماه ۱۳۸۱ و به دعوت شورای هماهنگی گروه‌های جبهه دوم خرداد همدان به مناسبت سالگرد درگذشت علی شریعتی در خانه معلم این استان درباره پروتستانیزم اسلامی و دکتر شریعتی صورت گرفته بود به اتهام توهین به اسلام و مقدسات مسلمانان دستگیر و به اعدام محکوم گردید. این حکم دو سال بعد به حبس تقلیل یافت.

گفتنی است هاشم آقاجری، دو سال پیش در مراسم دو ساله شدن روزه‌داری اعتراضی مصطفی تاجزاده، در منزل وی به سخنرانی پرداخته بود که به دادگاه احضار شد و حکم صادره در رابطه با آن سخنرانی به وی ابلاغ شده است.

منبع: هرانا

تقسیم نوکیشان مسیحی در سالنهای مختلف ندامتگاه مرکزی

مسئولان ندامتگاه مرکزی کرج برای قطع ارتباط بین نوکیشان مسیحی زندانی در این زندان ایشان را در سالنهای مختلف متفرق کرده‌اند.

بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، بهنام ایرانی، حسین ساکتی آرامسری (استیفان)، رضا ربانی (سیلاس) و عبدالرضا حق‌نژاد نام چهار زندانی نوکیش مسیحی در زندان ندامتگاه مرکزی کرج است.

پیش‌تر بهنام ایرانی، حسین ساکتی آرامسری و رضا ربانی در سالن ۷ این زندان نگهداری می‌شدند اما طی روز جاری، شنبه ۱۱ مرداد ماه رضا ربانی با حکم حراست زندان از سالن ۷ به سالن ۸ زندان ندامتگاه منتقل شد.

همچنین عبدالرضا حق‌نژاد که حدود یک هفته پیش به زندان ندامتگاه مرکزی منتقل شده بود از بدو ورود به سالن ۱۰ این زندان منتقل شد.

این اقدام حراست زندان مزبور که به قصد جدا کردن نوکیشان مسیحی از یکدیگر صورت می‌گیرد مغایر با اصل تفکیک جرایم در زندان‌ها به شمار می‌رود.

منبع: هرانا

بازداشت هفت فعال سایبری در مشهد

روز یکشنبه پنجم مرداد ماه ۹۳ “حمید حکمتی”، “اسماعیل ایزدی”، “فرید صارمی”، “علی چینی ساز”، “زهرا کعبی”، “فرجاد صالحی” و یک تن دیگر، توسط ماموران امنیتی در مشهد بازداشت شدند.

به گزارش کمیته گزارشگران حقوق بشر، این هفت فعال سایبری در مرکز فرهنگی «خاک» توسط ماموران امنیتی لباس شخصی بازداشت و به محلی نامعلوم منتقل شده اند.

ماموران امنیتی همزمان به منازل “ایزدی” و “صارمی” مراجعه و ضمن تفتیش آن محل، کامپیوترهای شخصی، مدارک و فایل های موجود و گیرنده ماهواره را ضبط و با خود منتقل کردند.

هنوز با گذشت چند روز از بازداشت این چند فعال سایبری-فیسبوکی، از وضعیت و محل نگهداری آنان خبری منتشر نشده و پیگیری خانواده های آنان نیز نتیجه ای در بر نداشته است.

گفتنی است آقایان “حکمتی” و “چینی ساز” از وبلاگ نویسان منتقد بوده و در وقایع بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ (عاشورا) نیز بازداشت شده بودند. همچنین “اسماعیل ایزدی” به دلیل فعالیتهای دانشجویی، مورد توبیخ کمیته انضباطی قرار گرفته بود.

منبع: هرانا

جمهوری اسلامی بزرگترین زندان روزنامه‌نگاران زن

با ۱۰ زن روزنامه‌نگار و وب‌نگاران زندانی، امروز جمهوری اسلامی بزرگترین زندان جهان برای فعالان رسانه‌ای زن است

با بازداشت سه روزنامه‌نگار آمریکایی و ایرانی در تاریخ ۳۰ تیرماه ۱۳۹۳تعداد روزنامه‌نگاران و وب‌نگاران زندانی در ایران به ٦٥ تن افزایش یافته است. در میان آن‌ها ۱۰ تن زن هستند که سه نفر از آن‌ها نیز شهروندان خارجی هستند. امروز جمهوری اسلامی ایران بزرگترین زندان جهان برای روزنامه‌نگار و وب‌نگاران زن است
گزارش‌گران بدون مرز نگرانی خود را از موج احضار و بازداشت روزنامه‌نگاران و شهروند وب‌نگاران در ایران و از این میان فعالان رسانه‌ای زن اعلام می‌کند. هم‌اکنون ۱۰ روزنامه‌نگار و وب‌نگار زن در ایران زندانی هستند که ٧ تن از آن‌ها به احکامی از ٦ ماه تا ٢٠ سال زندان محکوم شده‌اند.
در تاریخ ۳۰ تیرماه ۱۳۹۳ سه روزنامه‌نگار آمریکایی و ایرانی در تهران‌ بازداشت شدند. جیسون رضاییان، روزنامه‌نگار سی وهفت ساله، دارای ملیت ایرانی و آمریکایی که از سال ٢٠١٢ ( ۱۳۹۱)در ایران با روزنامه‌‌ی واشنگتن پست به کار مسغول بوده است، همسرش یگانه صالحی، دارای تابعیت ایرانی و همکار نشریه انگلیسی زبان نشنال در امارات متحده عربی و عکاس خبرنگار مستقل، دارای ملیت آمریکایی که با بسیاری از رسانه‌ها همکاری داشته - خانواده‌ی وی خواهان انتشار نامش نیست. علل بازداشت، نهاد بازداشت کننده و همچنین محل بازداشت آن‌ها با نقض صریح قانون‌های ملی و بین‌المللی از سوی مقامات مسئول ایرانی رسما اعلام نشده است.
ساجده عرب سرخی روزنامه‌نگار و وب‌نگار در پی احضار از سوی دادسرای مستقر در زندان اوین، ۲۷ تیرماه برای سپری کردن مدت محکومیت یک ساله خود روانه زندان اوین شد. وی پس از بازگشت به کشور در شهریورماه ١٣٩٢ بارها از سوی اطلاعات سپاه پاسدران احضار و بازجویی شده بود. به گفته‌ی مادرش، این روزنامه‌نگار به هنگام اقامتش در فرانسه به شکل غیابی محاکمه و به اتهام « تبلیغ علیه نظام» به یک سال زندان محکوم شده بود. ساجده فرزند فضل‌الله عرب سرخی یکی از رهبران اصلاح‌طلب است که در پس از انتخابات بازداشت و زندانی شده بود.
پیش ازساجده عرب سرخی، مرضیه رسولی در تاریخ ١٧ تیر ماه برای تحمل دو سال زندان و ٥٠ ضربه شلاق به زندان اوین فراخوانده شده بود، در تاریخ ٢٩ خرداد، ریحانه طباطبایی، روزنامه‌نگار سابق شرق، برای سپری کردن شش ماه حبس خود و در تاریخ ١٧ خرداد، مهنازمحمدی خبرنگار و مستندساز برای سپری کردن پنج سال محکومیت قطعی روانه زندان اوین شدند.
گزارش‌گران بدون مرز، به ویژه نگران وضعیت صبا آذرپیک است که از تاریخ ٧ خرداد ١٣٩٣ در بازداشت بسر می‌برد و تا امروز محل بازداشت و نهاد بازداشت کننده‌ی وی نیز رسما اعلام نشده است. روزنامه‌نگار ماهنامه تجارت فردا و روزنامه‌ اعتماد، در روز های ۲۹ و ۳۰ تیرماه در شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب تهران بدون حضور وکیل مدافع محاکمه شد. محمود علیزاده طباطبایی به رسانه‌ها اعلام کرده است که «هیچ اطلاعی از برگزاری دادگاه نداشته، اما این محاکمه در مورد پرونده بازداشت روزنامه‌نگار در سال گذشته است.»صبا آذرپیک از قربانیان بازداشت‌های «یکشنبه سیاه» بود که پس از یک ماه بازداشت در انفرادی با سپردن وثیقه آزاد شده بود.
بنا بر اطلاعات گردآوری شده از سوی گزارش‌گران بدون مرز، صبا آذرپیک در ارتباط با تهیه گزارش تحقیقی در باره رسانه‌های امنیتی ِ هدایت و حمایت شده از سوی سپاه پاسداران و ماموران وزارت اطلاعات بازداشت شده است و به شدت تحت فشار قرار دارد. این دو نهاد امنیتی با همدستی دستگاه قضایی بیش از پنجاه روز است که این روزنامه‌نگار جوان را با نقض همه‌ی قانون‌های ملی و بین‌المللی ناظر بر حقوق بشر، در بازداشت‌گاهی مخفی که محل آن رسما معرفی نشده است و در انزوای کامل نگاهداری می‌کنند. در فرصت دیدار کوتاهی که به خانواده در روز محاکمه داده شد، وضعیت روحی و جسمی این روزنامه‌نگار تکان‌دهنده اعلام شده است.
شهروندان خارجی زندانی
سه تن از ده روزنامه نگار و وب‌نگار زن زندانی، دارای تابعیت کشورهای غربی و اینگونه شهروند خارجی هستند. خبرنگار- عکاسی که به همراه یگانه صالحی و جیسون رضاییان در تاریخ ۳۰ تیرماه بازداشت شده است دارای تابعیت آمریکایی نیز هست. رویا صابری‌نژاد نیکبخت، دارای ملیت بریتانیایی است و فریده شاهگلی، دارا ملیت آلمانی، این دو برای فعالیت در شبکه‌های اجتماعی و نوشتن بر روی صفحه فیس بوک بازداشت و به زندان محکوم شده‌اند. تا امروز مقامات مسئول دولت‌های بریتانیا و آلمان در باره این شهروندان خود به شکل رسمی ابراز نظر نکرده‌اند.
رؤیا صابری‌نژاد نوبخت که برای دیدار با خانواده‌اش به ایران سفر کرده بود، از مهرماه ١٣٩٢ در زندان بسر می‌برد. در تاریخ ٦ خرداد ١٣٩٣، از سوی شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب تهران به بیست سال زندان محکوم شد. اتهام این زن چهل و هفت ساله تنها به خاطر نوشتن یک جمله در فیس بوک « همه چیز اینجا مذهبی است.»، « اقدام علیه امنیت ملی و توهین به مقدسات اسلامی» اعلام شده است. در همان روز، از سوی شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب تهران هفت وب‌نگار دیگر نیز به حبس‌های سنگین زندان محکوم شدند، از این میان نغمه شاهی‌سوندی شیرازی که به ۷ سال و ۹۱ روز زندان قطعی محکوم شده است.
فریده شاهگلی در تاریخ ٣١ اردیبهشت ماه ١٣٩٣ برای سپری کردن سه سال حبس روانه زندان اوین شد. وی با اتهاماتی چون «تبلیغ علیه نظام و توهین به رهبر نظام» برای انتشار برخی محتواها بر روی صفحه فیس بوک‌اش از سوی شعبه شعبه ٢٨ دادگاه انقلاب تهران، به شکل غیر قانونی و ناعادلانه مجرم شناخته شد. فریده شاهگلی پس از بیست و پنج سال اقامت در آلمان، در سال ١٣٩١ برای دیدار با خانواده‌اش به کشور رفت که در همان زمان بازداشت و ممنوع خروج شد.
رضا معینی مسوول بخش افغانستان و ایران و تاجیکستان گزارش‌گران بدون مرز، در این باره اعلام کرد: «با ٦٥ روزنامه‌نگار و شهروند وب‌نگار زندانی، ایران یکی از پنج زندان بزرگ جهان برای فعالان رسانه‌ای است و بزرگترین زندان جهان برای روزنامه نگاران و وب نگاران زن. دستگاه قضایی در همدستی با سپاه پاسدران و ماموران وزارت اطلاعات، حقوق روزنامه‌نگاران و وب‌نگاران را پایمال می‌کند. وعده‌های رئیس جمهور حسن روحانی برای گشایش در عرصه آزادی بیان و رسانه‌ها و آزادی زندانیان سیاسی سر و صدای بسیاری به راه انداخت. اما سکوت او در عمل تسهیل کننده‌ی سرکوب آزادی اطلاع رسانی است. حسن روحانی مسئول تضمین اجرای قانون اساسی و حقوق و جان همه شهروندان ایران است.»

ایران یکی از سرکوبگرترین کشورهای جهان در عرصه آزادی اطلاع‌رسانی است. در رده بندی جهانی آزادی مطبوعات در سال ٢٠١٤این کشور ، از میان ۱۸۰ کشور در رده ۱۷۳ قرار دارد.

منبع:ایران پرس نیوز

بی خبری از وضعیت سه شهروند کُرد

 با گذشت ۵۳ روز از بازداشت شش شهروند کُرد توسط اطلاعات سپاه پاسداران، از وضعیت سه تن از ایشان اطلاعی در دست نیست.

بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، ۵۳ روز پیش شش تن از شهروندان کُرد توسط اطلاعات سپاه پاسدارن بازداشت شدند که ۳ نفر از آنان همچنان در بلاتکلیفی و بازداشت به سر می برند. پنج تن از این فعالین به نامهای رضا ایوبی، مصطفی سبزی، اسماعیل اختری، ناصر بدوی و عبدالله بدوی از اهالی شهر ماکو و یک تن از آنان به نام رشید صالحی از اهالی شهر خوی می باشند.

بنا به همین گزارش، ۳ نفر از آنان به نامهای رضا ایوبی، مصطفی سبزی و ناصر بدوی هفته گذشته به زندان ارومیه منتقل شدند و مابقی همچنان در بازداشت اطلاعات سپاه بسر می برند.

صبا آذرپیک پس از ۶۱ روز بازداشت همچنان در سلول انفرادی

 صبا آذرپیک روزنامه نگار اصلاح طلبی که از ۶۱ روز پیش در بازداشت بسر می‌برد همچنان بصورت بلاتکلیف در سلول انفرادی نگهداری می‌شود.

بنا به اطلاع گزارشگران هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، صبا آذرپیک صبح روز چهارشنبه ۷ خردادماه توسط نیروهای امنیتی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل شد.

روز ۱۹ تیر ماه وکیل این روزنامه نگار خبر داد که برای وی به اتهام تبلیغ علیه نظام کیفرخواست صادر شده؛ با این وجود صبا آذرپیک همچنان در سلول انفرادی نگهداری می‌شود و از آزادی وی به قید وثیقه جلوگیری شده است.

مادر صبا آذرپیک در فیسبوک خود نوشت: «امروز ۶١ روز از بازداشت دختر عزیزم صبای مهربانم می‌گذرد، طبق معمول از اول ساعت اداری مراجعه کردیم تا شاید به لطف خدا مژده ازادی صبا رو بشنویم و کار وثیقه را انجام دهیم، متاسفانه ساعت ٩. ٣٠ مسئول حراست به ما گفت چرا امدید، برید خانه و با تماس تلفنی پیگیری کنید، نزدیک ظهر هم که برای تماس با وکیل صبا به بیرون از دادسرا رفته بودیم در زمان برگشت به داخل، نگهبان گفت: گفتند که شما رو راه ندیم، تعجب کردیم و همکارشون گفتند امروز نه از فردا گفتند راهتون ندیم، شک کردم احساس کردم صبا قرار نیست که ازاد بشه حتما خبری دارن که می‌دونند باعث ناراحتیمان می‌شود!!!»

منبع: هرانا

روزنامه قانون مجرم شناخته شد

 دادگاه رسیدگی به اتهامات مدیران مسوول روزنامه قانون، خبرگزاری فارس و سردبیر ایران ورزشی صبح یکشنبه در شعبه ۷۶ دادگاه کیفری استان تهران به ریاست قاضی سیامک مدیر خراسانی برگزار شد.

به گزارش ایرنا،  هیات منصفه مطبوعات استان تهران، مدیر مسوول روزنامه «قانون» را در عناوین اتهامی نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی و انتشار مطالب خلاف عفت عمومی مجرم شناخت و مستحق تخفیف در مجازات ندانست.

همچنین در این دادگاه به پرونده خبرگزاری فارس با عناوین اتهامی نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی، افترا و تخلف از مصوبات شورای عالی امنیت ملی رسیدگی شد که هیات منصفه مطبوعات متهم را در هیچ یک از عناوین اتهامی مجرم نشناخت.

منبع: هرانا