تیمور حسینی، نوکیش مسیحی و پناه‌جوی افغانستانی در ایران اجرای حکم دو سال زندان خود را به اتهام «اقدام علیه امنیت ملی» آغاز کرده است؛ اتهامی که با مشارکت او در یک کلیسای خانگی مرتبط دانسته شده است.
تیمور حسینی، ۴۵ ساله، که با نام کوروش نیز شناخته می‌شود، در ۲۵ آبان‌ماه — همزمان با اعزام دو نوکیش مسیحی دیگر، دانیال محمدی و هانا غلامی — برای اجرای حکم راهی زندان شد.
پرونده این نوکیش مسیحی به یورش ۳۰ مأمور وزارت اطلاعات در ۲۰ آذر ۱۴۰۲ به یک گردهمایی خانوادگی مسیحیان در حوالی شهریار بازمی‌گردد؛ جلسه‌ای که برای برنامه‌ریزی جشن کریسمس برگزار شده بود و حدود ۲۵ نوکیش مسیحی در آن حضور داشتند.
در سال‌های گذشته نیز مأموران امنیتی بارها در ایام نزدیک به کریسمس به منازل و کلیساهای خانگی مسیحیان یورش برده و آنان را تحت فشار قرار داده‌اند.
مأموران تلفن‌ها و وسایل ارتباطی حاضران را ضبط کردند،هر یک از افراد را حدود نیم‌ساعت بازجویی کردند،و در هفته‌های بعد نیز تک‌تک آنان را دوباره احضار و بازجویی نمودند. پس از تفتیش محل تجمع، سه نفر از حاضران — زهرا (هانا) غلامی، حسین (دانیال) محمدی و سیروس خسروی — بازداشت شدند. منازل آنان نیز مورد بازرسی قرار گرفت. همزمان، دو نوکیش مسیحی دیگر — از جمله تیمور (کوروش) حسینی — نیز در کرج و در منزل یا محل کارشان بازداشت شدند. وزارت اطلاعات این دو پرونده را در یک پرونده واحد ادغام کرد.
سیروس خسروی ابتدا بازداشت نشد، اما چند روز بعد برای بازجویی احضار و کوتاه‌مدت بازداشت شد. او در ۱۲ دی ۱۴۰۲ بدون نیاز به وثیقه آزاد شد. آقای خسروی پدر دو فرزند دوقلوست که آن زمان در انتظار عمل پیوند کلیه بودند.
هانا، دانیال و کوروش بین ۳۰ بهمن تا ۲ اسفند ۱۴۰۲ با وثیقه دو میلیارد تومانی موقتاً آزاد شدند. نوکیش چهارم نیز با وثیقه ۳۰ میلیون تومانی آزاد شد. آنان پس از ۴۲ روز بازداشت از زندان خارج شدند.
صدور کیفرخواست و حکم دادگاه انقلاب
در ۲۲ اسفند ۱۴۰۲، محمدابراهیم صالحی‌برمی، بازپرس شعبه اول دادسرای عمومی و انقلاب ملارد، برای چهار نوکیش مسیحی به اتهام‌های: «عضویت در دسته یا جمعیتی با هدف برهم‌زدن امنیت کشور» و «تشکیل چنین جمعیتی» کیفرخواست صادر کرد.
جلسه رسیدگی در ۱۲ تیر ۱۴۰۳ در شعبه دوم دادگاه انقلاب شهریار برگزار شد. قاضی بهرام پناهی، مستند به ماده ۴۹۸ قانون مجازات اسلامی، هانا غلامی، دانیال محمدی، کوروش حسینی و نوکیش چهارم را مجرم شناخت.
بر اساس حکم هانا، دانیال و کوروش هر یک به ۲ سال حبس تعزیری و متهم چهارم به ۱ سال حبس (به دلیل معاونت) محکوم شدند.
ماده ۴۹۸ مقرر می‌دارد هرکس گروهی بیش از دو نفر را با هر مرامی تشکیل یا اداره کند که هدف آن «برهم‌زدن امنیت کشور» باشد — و محارب شناخته نشود — به ۲ تا ۱۰ سال زندان محکوم می‌شود.
محکومان به رأی دادگاه اعتراض کردند، اما این رأی در ۱ دی ۱۴۰۳ توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران تأیید شد.
سپس در ۸ اسفند ۱۴۰۳ درخواست اعاده دادرسی آنان در شعبه ۳۹ دیوان عالی کشور ثبت شد، اما دیوان عالی این درخواست را رد کرد.
منبع: محبت نیوز
