از ورود کالای قاچاق توسط باند های مافیایی سپاه پاسدارن انقلاب اسلامی تا قتل کولبران و بردوکان کردستان و بلوچستان:

با سرکشیدن جام زهر توسط خمینی و اتمام جنگ 8 ساله عملا سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به یک ارگان بی بازده برای رژیم اسلامی ایران رو به تبدیل می رفت ، که انقلابیون و در راس آن خمینی که از وحشت کودتای ارتش و اعتراضات مردمی در هراس بودند، سپاه پاسداران را بازوی دست راست خود برای سرکوبها حفظ کرده و برای هزینه های این ارگان نظامی ردیف بودجه مستقلی را به تصویب رسانیدند.

اما از آنجایی که زیاده خواهی سرداران سپاه پاسداران به دلیل حمایت از انقلاب و تلاش و مبارزه برای جنگ (( که باید اشاره کرد به دلیل نداشتن آموزش ،دانش و مهارت های جنگی و عملیتهای اشتباه نظامی هزینه های جانی و مالی را روی دست ملت و خانواده ها گذاشتند)) خود را وارث انقلاب می دانستند با گرفتن چراغ سبز در دوران ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی پا به عرصه فعالیتهای اقتصادی گذاشتند . اما با کمترین دانش اقتصاد! سپاه پاسداران با سوء استفاده از قدزت و نفوذ خود در سران مملکت و حکومت که خود انها ، هم شریک دزد بودند و هم رفیق غافله با گرفتن اطلاعات و رانت های اقتصادی و سیاسی در مناقضات و پروژ های اقتصادی شرکت نموده و با کمترین تخصص و نیروی کار ماهر آن پروژ ها را از آن خود کرده و عملا شرکت های داخلی و خارجی متخصص را از صحنه فعالیتهای زیر بنایی و سازندگی فقط به دلیل دسترسی به منابع  عظیم مالی محروم ساخته که شاهد رشد منفی سازندگی در زمینه های زیر بنایی و صنایع در ایران بوده ایم.

اما در دوره رهبری علی خامنه ایی که قدرت رهبری خود را مدیون سپاه پاسدران می داند و همیشه حمایت خود را مبنی از آنها بارها از تریبون نماز جمعه اظهار کرده ،سرداران سپاه با قدرت گرفتن بیشتر دست به چنگ اندازی در بخشهای دیگر اقتصاد ، که از جمله می توان اشاره داشت به قرار گاه خاتم الانبیاء که تمامی پروژها و ردیف بودجه های مربوط به صنایع نفت و گاز را بلعیده و با خرید سهام شرکتهای بزرگ دولتی عملا خود را به عنوان بزرگترین بخش اقتصادی در ایران  معرفی کرده که متاسفانه با یک تجزیه و تحلیل می بینیم  به دلیل نظامی بودن این ارگان تمامی صنایع مروبط به نفت و گاز مورد تحریم های بین المللی قرار گرفته  و  به دلیل نداشتن علم و دانش و بی تجربگی این صنایع رو به برشکستگی رفته.

این چنگ اندازی های به اصطلاح قانونی سپاه  به همین جا ختم نشده بلکه آن باندهای که دارای نفوذ بیشتری در ساختار قدرت و با شخص مجتبی خامنه ایی ، پسر رهبری بوده با ساخت اسکله های قانونی در خلیج فارس و همچنین ساخت باند های فرودگاه در جنوب کشور مبادرت به ورود کلای قاچاق از جمله طلا و پارچه و دیگر اجناس ، بدون پرداخت عوارض گمرکی و مالیات نموده و مابقی باندهای مافیایی در شرق ایران مبادرت به ورود مواد مخدر و ارسال آن به اروپای شرقی کرده .

نویسنده با بیان ورود مواد مخدر که بسیار درد اور و خانمان سوز می باشد مطلبی ندارد ولی در رابطه با دیگر اجناس وارداتی به صورت غیر قانونی باید بگوید که چه کارگاها و کارخانجات تولیدی بودند که به دلیل ورود بی رویه اجناس بدون دادن عوارض و مالیات باعث رکود کار آنان و سرانجام نداشتن تولید و برشکسته شدن ان واحد تولیدی و بیکاری هزاران کارگر منجر شده.

حال چرا قتل کولبران و بردوکان؟!

نویسنده با توضیح اینکه کولبر و بردوک شخصی است که در مناطق مرزی ایران زندگی کرده و کالا های به غیر از مواد مخدر را از خارج ایران بر روی پشت و دوش خود گذاشته  و با پای پیاده و طی نمودن مسافتهای زیاد آنها را وارد کرده را گوید که ، فقط به دلیل نبود فرصتهای شغلی  و تبعیضاتی که رژیم اسلامی در آن مناطق به وجود آورده  روزگار خود را در فقر و رنج سپری نموده وبرای تامین مخارج و هزینه های زندگی خانواده خود مجبور به این کار شده  . که با یک برسی اجمالی از مناطق محروم  و سنی مذهب ایران  اللخصوص در استانهای بلوچستان ، هرمزگان، کردستان می بینیم که در 35 سال گذشته از عمر انتقلاب رژیم اسلامی ایران ، رژیم هیچ گونه سرمایه گذاری برای صنایع زیر بنایی و رشد و تولید و اشتغال در این استانها انجام نداده . به همین دلیل مردم این مناطق روزگار خود را در فقر و رنج سپری نموده و زمانی هم که مبادرت  به ورود کالای از خارج از ایران اکرده به انها انگ قاچاقچی  زده که شاهد اخبار روزانه مبنی بر گلوله بستن  و به قتل رساندن آنها می باشیم. که لازم به ذکر می باشد کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران بارها با ارسال نامه های متعددی به مسئولان رژیم اسلامی  از جمله سران سه قوه ، از آن ها خواسته بود که اسفاده از نیروی مرگ بار علیه کاسبکاران غیر مسلح را متوقف و سیاستهای خود در خصوص ساکنین مناطق مرزی ایران را بازنگری کند. همچنین احمد شهید گزارشگر ویزه سازمان ملل در امور حقوق بشر هم در گزارشهای متعدد خود، از " کشتار سیستماتیک " کولبران و بردوکان انتقاد کرده بود.

نویسنده با این نتیجه گیری که قاچاق فقط از طریق کوهها و راههای غیر قانونی نمی باشد می خواهد بگوید قاچاق دولتی که دست خود حلقه های نزدیک به رژیم اسلامی و باند های مافیایی سپاه می باشد روزانه از طریق گمرکات ولی بدون دادن عوارض و مالیات وارد شده و آقایان در کاخهای عیانی خود مشغول عیش و نوش و فساد می باشند ولی افراد زحمت کش و محروم به دلیل تبعیضات که برای سیر کردن شکم زن و بچه خود مبادرت به ورود کالا می کنند مستحق زندان و شکنجه و قتل می باشند ، این دست نوشته را به پایان می رساند.

حسام عطارزاده

07/19/2014