گروهی از رونامهنگاران در اعتراض به سخنان حسن روحانی درباره روزنامهنگاران زندانی، نامه سرگشادهای را خطاب به او منتشر کردند.
حسن روحانی، رئیس جمهور ایران، هفته ی گذشته طی سفر خود به آمریکا در گفتگو با کریستین امانپور، خبرنگار شبکه سیانان، گفته بود در ایران کسی به دلیل فعالیت خبررسانی و یا روزنامه نگاری بازداشت نمی شود.
وی گفته بود: «البته فکر نمی کنم فردی به خاطر روزنامه نگاری، یا به خاطر فعالیت رسانه ای دستگیر شده باشد. یک فرد می تواند یک خبرنگار و یک گزارشگر باشد و جرم مرتکب شود.»
در این نامه با اشاره به وعده های انتخاباتی روحانی به روزنامه نگاران از جمله وعده بازگشایی انجمن صنفی روزنامهنگاران، آمده است: با گذشت بیش از یک سال از دوران ریاست جمهوریتان نه تنها مطالبات اساسی روزنامهنگاران برآورده نشده، بلکه اکنون شاهد هستیم که در گفتوگو با کریستین امانپور، خبرنگار شبکه سیانان، واقعیت وجود روزنامهنگاران زندانی در ایران را نیز انکار کردهاید. اظهارنظر شما یادآور روحیه و رویهای است که خود منتقد آن بودید: تحریف و انکار واقعیت!
امضاکنندگان این نامه در ادامه انکار وجود روزنامه نگاران زنادانی را به لحاظ حرفه ای و اخلاقی غیر قابل توجیه دانسته اند و نوشته اند: برعهده شماست که بهعنوان مجری و ناظر بر قانون اساسی و براساس وعدههای خود، تغییر موثری در وضع فعلی روزنامهنگاران زندانی و رسانههای کشور ایجاد کنید و از انکار واقعیت و پاک کردن صورت مساله بپرهیزید؛ آنهم در شرایطی که بر تعداد روزنامهنگاران زندانی در دوران ریاست جمهوری شما افزوده شده است.
متن کامل این نامه در ادامه می آید:
جناب آقای حسن روحانی
ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران
جنابعالی تنها سه روز پس از پیروزی در انتخابات ریاستجمهوری و در اولین نشست مطبوعاتیتان وعده بازگشایی انجمن صنفی روزنامهنگاران را مطرح کردید. در اسفند ماه سال ۱۳۹۲ وعدههایتان را تکرار کردید و گفتید که به دنبال محیطی امنتر برای اصحاب رسانهاید و توقیف نباید قدم اول در برخورد با مطبوعات باشد. بر همین اساس انتظار میرفت که گامهای موثری در جهت تحقق این وعدهها بردارید.
با گذشت بیش از یک سال از دوران ریاست جمهوریتان نه تنها مطالبات اساسی روزنامهنگاران برآورده نشده، بلکه اکنون شاهد هستیم که در گفتوگو با کریستین امانپور، خبرنگار شبکه سیانان، واقعیت وجود روزنامهنگاران زندانی در ایران را نیز انکار کردهاید. اظهارنظر شما یادآور روحیه و رویهای است که خود منتقد آن بودید: تحریف و انکار واقعیت!