گزارشها از ایران حاکیست دادگاه انقلاب تهران ۲۲ فروردین «انوشاوان آودیان» شهروند ۶۰ ساله ارمنی را به اتهام «تشکیل و اداره گروه غیرقانونی برای اقدام علیه امنیت ملی» به ده سال زندان و ده سال محکومیت از حقوق اجتماعی محکوم کرد.
دو نوکیش مسیحی دیگر به نامهای «عباس سوری» و «مریم محمدی» نیز متهم به عضویت در «گروه غیرقانونی» شدهاند و قاضی آنها را نیز هر کدام به ده سال محرومیت از حقوق اجتماعی، ۵۰ میلیون تومان جزای نقدی و ده سال عدم حق عضویت در گروههای اجتماعی و سیاسی محکوم کرد.
در اقدامی کم سابقه دادگاه این دو شهروند مسیحی را به دو سال زندگی خارج از تهران مجبور کرد و در واقع آنها به استانهای همجوار تبعید شدند. ضمن اینکه هر دو نفر ممنوعالخروج شدند.
منابع مطلع میگویند قاضی دادگاه در جلسه رسیدگی و در حضور وکلا، به این سه شهروند مسیحی توهین کرده و عقاید آنها را مورد تمسخر قرار دادهاست. این افراد ساعتها مورد تفتیش عقاید قرار گرفتند.
براساس اصل بیست و سوم قانون اساسی جمهوری اسلامی تفتیش عقاید ممنوع است و هیچکس را نمیتوان به صرف داشتن عقیده ای مورد تعرض و مؤاخذه قرار داد.
این سه نفر از جمله ۱۸ شهروند مسیحی بودند که ۳۱ مردادماه ۱۴۰۰ در یک کلیسای خانگی در نارمک در شرق تهران بازداشت شدند. مأموران امنیتی تمام وسایل ارتباطی آنها را مصادره کردند و مشخصات شخصی و پسوورد ایمیل و اکانتهای آنها در شبکههای اجتماعی را گرفتند.
قاضی افشاری در متن رأی از زبان متهمین قید کرده که: «بعد از محدودیت برای کلیسا در سال ۱۳۹۲ و در سال ۱۳۹۷ تصمیم به تشکیل و انسجام گروه با برگزاری دورهمی و جلسات برای برخی [در منزل شخصی خود] نمودهاست.» اشاره قاضی به تعطیلی کلیسای جماعت ربانی است.
مریم و عباس دو روز بعد آزاد شدند هرچند بعد از شش روز دوباره احضار شدند ۲۶ روز در بازداشت بودند و تحت بازجویی قرار گرفتند و مدتی بعد با قرار وثیقه ۵۰۰ میلیون توانی آزاد شدند.
انوشاوان پس از ۳۲ روز بازداشت در سلول انفرادی و با تودیع وثیقه یک میلیارد تومانی آزاد شد. سایر افراد حاضر در این مراسم در روزها و هفتههای بعد به دفاتر وزارت اطلاعات احضار شدند. بسیاری از آنها مجبور به امضای تعهد شدند که از شرکت در جلسه کلیسای خانه و تماس با سایر مسیحیان خودداری کنند.
در ایران نهادهای امنیتی به شدت کلیساهای فارسیزبان را زیر فشار قرار داد و در نهایت فعالیت آنها را متوقف کرد. برگزاری کلیساهای خانگی نیز در ایران مجازات سنگینی دارد.
سازمان «ماده ۱۸»
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.