بخشی از ابزار حکومت برای فشار به مسیحیان مختل کردن راههای امرار معاش آنهاست و با این کار سفره مسیحیان به ویژه نوکیشان را خالیتر میکند.
همزمان با روز جهانی کارگر (اول ماه مه) شماری از نوکیشان مسیحی در بیانیهای با اعتراض نسبت به تبعیض علیه مسیحیان ایران در زمینه اشتغال اعلام کردند جمهوری اسلامی با نادیده گرفتن تعهدات بینالمللی خود سیاست «فقیرسازی» و «ناتوانسازی و حذف» مسیحیان را دنبال میکند.
در این بیانیه که یکشنبه ۱۱ اردیبهشت توسط پویش «کحما» (کلیسا حق مسیحیان است) منتشر شد آمده «تقسیم نابرابر ثروت همگانی و فقیرسازی یکی از سیاستهایی است که با ارادهای خاص از جانب جمهوری اسلامی علیه جامعه مسیحی فارسیزبان به قصد ناتوانسازی و حذف آنان اعمال میشود.»
امضاکنندگان این بیانیه تاکید کردند حکومت «در مسیر اشتغال آزاد و خود اشتغالی نیز موانعی جدی» تراشیده و آن را «حتا غیرممکن کرده» است.
به نوشته نوکیشان مسیحی، «نهاد قدرت همواره برای ساقط کردن افراد و گروههای نامطلوب دست در جیب نمیکند و پول صرف خرید طناب دار و گلوله نمیکند. بالعکس، به سفرههایشان تجاوز میکند و به نانشان دستبرد میزند تا جانهایشان را بستاند.»
در این بیانیه تاکید شده است که مسیحیان فارسیزبان در طول چهار دهه گذشته با تهدیدهای هدفمندی چون «قتلهای زنجیرهای، اعدام، زندان و تخریب و پلمب و مصادره کلیساها و مستغلات» مواجه بودهاند و علاوه بر این «از حقوق انسانی، مدنی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی» نیز محروم شدهاند.
واقعیت آن است که در ایران اشتغال به یک بحران عظیم تبدیل شده است و تقریبن تمام اقشار جامعه با آن درگیرند. در این میان اقلیتهای دینی با مشکل مضاعف روبرو هستند. آمار نشان میدهد شمار زیادی از نوکیشان مسیحی در سالهای اخیر از محل کار خود اخراج شده اند. نهادهای اطلاعاتی و امنیتی کارفرمایانی را که پرسنل یا نیروهای کار آنها ایمانداران مسیحی بوند برای اخراج آنان زیر فشار قرار میدهند. در بعضی موارد حبس نوکیشان مسیحی آنقدر طولانی است که کارفرمای آنها مجبور به جایگزینی نیرو میشود.
اغلب نوکیشان مسیحی از اقشار کم درآمد جامعه هستند. در مواردی کارفرمایان و صاحبان مشاغل حتا مشاغل آزاد از ترس اینکه مبادا با بخشهای امنیتی نظام درگیر شود اقدام به توقف همکاری با نوکیشان میشوند.
نه فقط نوکیشان بلکه ارامنه و آشوریان در ایران با محدودیتهای گسترده در زمینه اشتغال روبرو هستند و شرکتها و سازمانهای دولتی آنها را استخدام نمیکنند. این درحالیست که پیش از انقلاب اسلامی در ایران مسیحیان و یهودیان و سایر ادیان فارغ از دین و باورهای مذهبی مثل سایر اقشار میتوانستند در نهادهای دولتی و حتا ارتش و پلیس (ژاندارمری) مشغول خدمت شوند.
بخشی از ابزار حکومت برای فشار به مسیحیان مختل کردن راههای امرارمعاش آنهاست و با این کار سفره مسیحیان به ویژه نوکیشان را خالیتر میکند. از اصلیترین دلیل کوچ اجباری ارامنه و آشوریان از ایران نبود کار و اشتغال مناسب است. در حالیکه در گذشته بسیاری از آنها از بهترین صنعتگران بودند و یا در حوزه موسیقی و هنر و معماری و صنایع غذایی از اولین ها بودند.
«محبت نیوز»
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.