منزل جمال الدین خانجانی، از مدیران سابق جامعه بهایی ایران، روز جمعه توسط مامورین وزارت اطلاعات مورد تفتیش قرار گرفته است. مامورین پس از تفتیش ۵ ساعته منزل این شهروند بهایی تمامی کتب، تصاویر بهایی و مقداری وجه نقد وی را نیز با خود بردند. جمال الدین خانجانی در اسفندماه ۹۶ پس از تحمل یک دهه حبس با پایان دوران محکومیت از زندان رجایی شهر کرج آزاد شده بود.
روز جمعه ۱۸ مردادماه، منزل جمال الدین خانجانی، از مدیران سابق جامعه بهایی ایران، مورد تفتیش نیروهای امنیتی قرار گرفت.
هفت تن از مامورین اداره اطلاعات صبح روز گذشته با حضور در منزل آقای خانجانی ضمن تفتیش ۵ ساعته محل تمامی کتب، تصاویر بهایی و وجوه نقد شخصی این خانواده را ضبط کرده و با خود بردند.
جمال الدین خانجانی، متولد سال ۱۳۱۲ در سنگسر و ساکن تهران، در اردیبهشت ماه سال ۸۷ بازداشت و همراه با ۶ تن دیگر از مدیران جامعه‌ی بهایی به اتهام “اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی”، “تبلیغ علیه نظام” و “جاسوسی” توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی “مقیسه” به ۲۰ سال حبس محکوم شد.
حکم محکومیت این شهروند بهایی که از بیماری‌های زیادی به علت کبر سن در دوران حبس رنج می‌برد در مرحله تجدید نظر به ۱۰ سال حبس کاهش یافت.
مقام‌های امنیتی و قضایی در زمان تحمل دوران محکومیت به آقای خانجانی اجازه شرکت در مراسم تشیع جنازه همسرش را ندادند. این زندانی عقیدتی دوران حبس خود را بدون استفاده از امکان مرخصی و بیشتر در زندان رجایی شهر کرج به مثابه تبعیدگاه تحمل کرد و نهایتا در تاریخ ۲۵ اسفندماه ۹۶ با پایان ایام حبس از زندان آزاد شد.
جمال الدین خانجانی کارخانه‌دار موفقی بود که بعد از انقلاب اسلامی ۱۳۵۷ تجارت خود را به خاطر بهائی بودن از دست داد. در کارخانه آجرسازی او که اولین کارخانه ماشینی از این نوع در ایران بود، پیش از آن که به اجبار بسته شود، چندصد نفر به کار اشتغال داشتند. بعدها آقای خانجانی توانست در زمینی که متعلق به خانواده‌اش بود مزرعه ای با تجهیزات ماشینی تأسیس کند، اما مسئولین دولتی محدودیت های متعددی برای او ایجاد کردند و اداره مزرعه را با دشواری روبرو ساختند. این محدودیت‌ها به فرزندان و بستگان آقای خانجانی هم تعمیم داده شد از جمله جلوی پرداخت وام به آنها گرفته شد، محل‌های کسب آنها را بستند، داد و ستد تجاری آنها را محدود کردند، و از سفر آنها به خارج از ایران جلوگیری شد.
آقای خانجانی عضو سابق محفل ملی بهائیان ایران در سال ۱۳۶۳ بود که چهار نفر از ۹ عضو آن توسط حکومت ایران اعدام شدند.
شهروندان بهایی در ایران از آزادی‌های مرتبط به باورهای دینی محروم هستند، این محرومیت سیستماتیک در حالی است که طبق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی هر شخصی حق دارد از آزادی دین و تغییر دین با اعتقاد و همچنین آزادی اظهار آن به طور فردی یا جمعی و به طور علنی یا در خفا برخوردار باشد.
بر اساس منابع غیررسمی در ایران بیش از سیصد هزار نفر بهایی وجود دارد اما قانون اساسی ایران فقط اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتی گری را به رسمیت شناخته و مذهب بهاییان را به رسمیت نمی‌شناسد. به همین دلیل طی سالیان گذشته همواره حقوق بهائیان در ایران به صورت سیستماتیک نقض شده است.
خبرگزاری هرانا
No comments:
Post a Comment
Note: Only a member of this blog may post a comment.